Lieve lezers van The Karskens Times, traditiegetrouw plaats ik tegen Kerstmis een zéér persoonlijk jaaroverzicht met mijn plus- én minpunten van het afgelopen jaar. Voor u, vaste lezer van mijn tweets, mijn FB-vrinden, mijn sponsors en wie me niet kent: de beste wensen en vooral een gezond 2017.

 Mijn beste professionele prestatie in 2016?

Twee boeken op de markt gebracht. De eerste ‘Journalist te koop’, verhaalt hoe corrupt de Nederlandse media zijn.  21 vrijdenkers van Martin Sommer, Jan Dijkgraaf, Jan Roos, Theodor Holman tot Joris Luyendijk (en al die anderen, van zeer links tot uiterst rechts) geven hun visie. Een waar genot en een zeer verhelderend tegengeluid in de verstikkende Mainstream Media die keer-op-keer, ook dit jaar, de plank misslaan. Het waarom leest u in dit boek!

Uit medemenselijkheid (inderdaad zo ben ik ook), schreef ik het overlevingshandboek ‘HELP! Er staat een terrorist in mijn keuken’. Voor één tientje bestaat geen goedkopere levensverzekering!

 Mijn nieuwste stap in 2016?

Fictieschrijver. Meedoen met de AVROTROS-serie De Pennen zijn geslepen, een afvalrace in de beste traditie.  De finale heb ik gehaald maar verloor van actrice Monic Hendrickx (links voor op de foto). Niet getreurd (nou ja, ff wel natuurlijk) het was zeer leerzaam, enorm gezellig en de uitzendingen zijn om door een ringetje te halen. Daarbij dat fictieboek van mij, mijn allereerste roman, verschijnt volgend voorjaar. De titel: ‘Onder de jezusmoer’.

Mijn beste tv-buitenlandreportage van 2016?

Eritrea. Een bezoek aan het Noord-Korea van Afrika, tevens hofleverancier van migranten in NL. Of dat allemaal terecht is, mag u na deze uitzending van Eenvandaag zelf beoordelen.

Mijn trots in 2016?

Opnieuw mijn mond niet gehouden over het hoe én de gevolgen van de asielstroom richting West-Europa, de risico’s van het terrorisme en een stem gegeven aan degenen die geen stem hebben. Geloof mij: de massale import van samenlevingen à la Midden-Oosten en Afrika zijn geen verrijking van Europa. Zie twee reportages gemaakt voor PowNed uit Sicilië en Calais (op foto bij ontruiming Jungle kamp).

Mijn werk voor de stichting Onderzoek oorlogsmisdaden. Nog steeds lopen oorlogsmisdadigers rond in Nederland. Ook uit de Tweede Wereldoorlog. Lees mijn interview 'Nu of Nooit' in het Nieuw Israëlietisch Weekblad op 4 november door Bart Schut. Zie de lijst van de Tien Meest Gezochte Nederlandse WO2-misdadigers. Het Nationaal Archief werkt tegen maar, ik geef niet op. Een lange briefwisseling is de deur uitgegaan en de stap gezet naar de bestuursrechter met advocate Carry Knoops. Dankzij alle goede en soms grote sponsors. Zie deze oproep voor crowdfunding via PowNed.

Beste scoop van 2016?

Waarschuwen voor terroristen die vluchtelingenroutes gebruiken. Kwam me te staan op een heuse fatwa van NRC-recensent Hans Beerekamp op 23 maart naar aanleiding van de bomaanslagen in Brussel. Want zo iets mag je niet roepen. 

Op 11 juli gaf de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding Dick Schoof de 'zijpoort' toe. Inlichtingendiensten zijn ‘achterhaald door de feiten'.

Het televisiegesprek waarin ik me terecht kwaad maak in 2016?

Bovenstaande uitzending van Pauw dus op 22 maart. Aan tafel met Vlaamse wegkijkers die de ernst van de situatie niet willen (durven) benoemen. 

Mijn meest openhartige gesprek in de krant 2016?

Naar aanleiding van de verschijning van mijn boeken werd ik geïnterviewd door kranten en bladen. Allemaal leuk om te lezen. 

De Volkskrant door Menno van Dongen in ‘Bij het NOSjournaal zijn ze meer ambtenaar dan journalist’.

Trouw door Adri Vermaat in 'Aan een milde Karskens heb je niks'.

HP/DeTijd in het juli/augustusnummer over globetrotten 'Ongesteld in de woestijn hoe doe jij dat?' (€poort) door Nathalie Huigsloot.

Quote in Zeven lessen om de terrorist te ontwijken op vakantie' door –uiteraard- Mark Koster 

Esquire ‘Levenslessen' in juninummer door Johan Faber. 

Playboy, in het augustusnummer, 20 Vragen door Nick Klaessens:

In CIP door Rik Bokelman: ‘Christenen zijn naïef over vluchtelingen’.

Hollandse Zaken, Terreur: trotseren of capituleren op 22 juni.

Tafel van Tijs van den Brink over Opvangen of terugsturen bootmigranten op 8 november. 

Beste journalistieke tv-programma van 2016?

Rambam. Onderzoeksprogramma van de VARA op NPO3. Brutale journalistiek is helemaal mijn ding. Zo’n uitzending over Voluntourism, waarbij jongeren een paar weken ‘goed werk’ doen in een derde wereldweeshuis met soms nepwezen, doet me denken aan lieden die een dagje of meer drenkelingen opwachten aan de Griekse kust. Nutteloos, maar goed voor de eigen promotie.

Nieuw, meegedaan, alleraardigst en weer afgeschoten in 2016?

@Z, een leuk praatprogramma over de social media met Paul van Liempt. Helaas ook al weer gestopt.

Lafste journalist van 2016?

Han Lips, schuilnaam voor een ploegje tv-recensenten in Het Parool. Anoniem kritiek leveren op internet is al weinig moedig, maar in een papieren krant getuigt zo’n houding anno 2016 van een verklikkersmentaliteit. Stoppen Parool! 

De daler van 2016?

Praatprogramma Pauw. Voorganger P&W was interessant vanwege de verschillende meningen. Pauw, samen met het andere VARA-praatprogramma De Wereld Draait Door, verscherpt de polarisatie in Nederland met onevenwichtige discussies over Zwarte Piet en populisme. Heb je een mening die tegendraads is, bijvoorbeeld over de corruptie binnen de NL-journalistiek, zet Pauw er Frits Wester en Wouke van Scherrenburg (beiden met boter op het hoofd) tegenover, zodat je nauwelijks inhoudelijk kunt reageren. Overkwam mij op 28 april met mijn boek 'Journalist te koop'. De twee programma's zijn, schat ik, goed voor tussen de 5 en 10 zetels voor de PVV. Zou dat de bedoeling zijn van de VARA? 

De stijger van 2016?

Omroep Max. The proof of the pudding is in the eating. Zelf zie ik graag: ‘Heel Holland bakt’, ‘De zaak Menten’ en ‘Het mes op tafel’. Dat baas Jan Slagter vorig jaar mijn kritiek op het opendeur-vluchtelingenbeleid ‘een slecht signaal' vond, is hem vergeven. Zijn inzet voor zwerfezels maakt hem bijzonder. 

Mijn leukste praatcollege in 2016? 

Bij PowNed op 21 juni. Karskens geeft antiterreur-les.

Mijn meest actuele interview op de Nederlandse televisie in 2016?

Goedemorgen Nederland op 22 maart. Al pratend komt het nieuwsalarm van een aanslag op het Brusselse vliegveld Zaventem binnen. De foto is van een andere datum, maar welke man zou hier niet trots op zijn?

Het leukste internet-interview in 2016?

Gesprek op Niveau bij GeenStijl van 7 januari in een van de laatste vraaggesprekken door Jan Roos, voor hij lijstrekker werd van partij VNL. 

Het leukste radio-interview met mij in 2016?

BNR TheFridayMove op 6 mei. Met Wilfred Genee.

Mijn best gelezen tweet in 2016?

Over #NOSjournaal. Door mij het minst journalistieke nieuwsprogramma op de NL-tv genoemd, zeker als je de kwaliteit afzet tegen het enorme budget. 

Op 20 juni schreef ik: ‘Valt echt op. #NOSjournaal heeft steeds minder nieuws. Maar werkt steeds vaker politieke agenda af: pro Erdogan, pro EU & anti Brexit en anti NL.’  

Goed voor 521 retweets en 381 vind-ik-leuks en 239,488 weergaven.  Wat ik daarmee wil zeggen is dat de onvrede breed ligt. Ik ben écht niet de enige. 

Meest geretweet in 2016?

Mijn leukste tweet in 2016?

‘Dat #Nieuwsuur niet zwaar wordt gesubsidieerd uit #EU geldpotten is een gotspe. Loyalere voorlichting is nauwelijks denkbaar.’ 

Leukste cartoon over mij in 2016?

 In Trouw van 9 mei door Anton Dingeman & Pieter Geenen. 

Jokkebrok-journalisten van 2016?

Bijna alle correspondenten en presentatoren die zich bemoeiden met de VS-presidentsverkiezingen. Noem ze maar op: Wouter Zwart, Twan Huys, Rick Nieman. Ze liepen als blinden achter het pro Clinton & anti Trump-sentiment aan en toonden daarmee dat ze geen grip en kijk hebben op de samenleving. Best eng.

Leukste NOS-er van 2016?

Marieke de Vries, China-correspondente. De NOS en ik vormen geen gelukkig huwelijk, maar niet iedereen die voor de NOS werkt vind ik slecht. Met Marieke heb ik het gevoel door het land te lopen. Een pluim dus. Sowieso is er veel te weinig diepte-aandacht voor landen als China, India en Rusland, tenzij de presidenten en inwoners als halve weerwolven en gekkies worden neergezet. 

Slechtste journalist van 2016?

Arjan Noorlander, NOS-correspondent in Brussel en ons juichaapje voor de Europese Unie en kritiekloze spreekbuis voor de NAVO. Zelf woon ik in Brussel en weet hoe de hazen lopen. 

Beste journalist van 2016?

Wierd Duk. In zijn rol als commentator. In het Algemeen Dagblad geeft hij mensen een podium die anders niet aan het woord komen en maakt ze niet belachelijk. Een simpele werkwijze voor een journalist, maar dat is het dus blijkbaar niet.

Meest bijzondere journalistieke ontmoeting in 2016?

Martin Kok, blogger van vlinderscrime.nl kwam ik op 12 oktober, enkele maanden voor zijn dood op 8 december, tegen in de trein uit Den Haag. 'Leuke muts', zei hij. 'Pas jij goed op,' vroeg ik. 'Tuurlijk.' Lees maar na.

Slechtste radioprogramma van 2016?

Mediaforum van NPO1. Oftewel het door de belastingbetaler #watzijnwehettochfijnmetelkaareens-kletsprogramma iedere werkdag kwart voor elf uur in de ochtend. Zelden hoor-wederhoor of tegengestelde meningen maar wel adverteren met 'nieuws van alle kanten'. Haha. De heerlijke uitzondering heet Marianne Zwagerman, zij geeft tenminste tegengas. Collega Joost Niemöller is om die reden buiten gezet, zegt hij in mijn boek ’Journalist te koop’. Kritiek op de MSM is vragen om moeilijkheden.

Beste radio-interviewer van 2016?

Wieger Hemmer van WNL. Aardige jongen, fris met open geest (en verlegen).

VRT of VTM in 2016?

Ik woon in Brussel dus volg ik de landelijke nieuwsrubrieken. Het Journaal van VRT begon rampzalig omdat ‘constructieve journalistiek’ tot norm was verheven. De redactie bepaalde of de kijker het bekogelen van politieauto’s wel of niet mocht weten. (jaja, anno 2016!) Met het vertrek van hoofdredacteur Björn Soenens lijkt de wind enigszins gekeerd. VTM Nieuws begon goed, zeker over de Belgische binnenlandse aangelegenheden, maar laat zich over de oorlog in Syrië en de spanningen met Rusland de les lezen door voorlichtingsdiensten uit de EU en de VS. 

Beste non-fictie gelezen in 2016?

‘Zwarte vlaggen’, de opkomst van IS door Joby Warrick die de geschiedenis van deze fanaten echt goed uitlegt  en  ‘Het bitterzoete paradijs’ van Iris Hannema (zie foto). Een reisboek over Oceanië, een plek waar ik ooit heen wil, vandaar. 

Beste fictie-boek gelezen in 2016?

Veel gelezen. Wat mij bij blijft is ’t Jagthuys' van Merijn de Boer, over de liefde tussen een meisje en een autist. 

Mijn slechtste prestatie van 2016?

Weer te veel om op te noemen. Ik rij als een schildpad, vergeet verjaardagen en maak weinig indruk bij vrouwen. Maar één springt eruit, namelijk een Tweet op 23 juni waarin ik sprak van een slachting in het Duitse Viernheim terwijl er maar één dode en wat lichtgewonden vielen. Foute melding uit een berouwbare bron. Overkomt dus mij ook. Binnen één uur gecorrigeerd. Slip of het toetsenbord maar nogmaals ‘sorry volgers’. 

Moedigste Nederlandse columnist 2016?

Ebru Umar. Lef is de eerste vereiste voor een ware vrijschrijver. Ebru columniste voor o.a. Metro staat als rots. Processen in Turkije en dreigementen trotseert ze voor het vrije woord. Ze kreeg ook het eerste exemplaar aangeboden van mijn boek toen ze vast zat in Turkije. Lees mijn interview met Ebru in 'Journalist te koop'.

Slechtste Nederlandse columnist 2016?

Özcan Akyol van het Algemeen Dagblad. Wie hardop roept dat hij president Erdogan niet bekritiseert, omdat zoiets zijn erfenis in Turkije in gevaar brengt, is gediskwalificeerd. Wie als veroordeeld crimineel anderen de maat neemt, heeft geen zelfkennis. Iemand die zijn eigen fouten niet toegeeft, moet terug naar de schoolkrant.

Mijn beste opinie in 2016?

NRC stuk van 8 januari 'In mei breekt de revolutie uit'. Daarin waarschuw ik voor een ramp als de stroom migranten aanhoudt. En de reactie 'Kijk om je heen, die revolutie is begonnen' op 30 mei. Natuurlijk is het slimmer je op te houden in het midden van de kudde. Maar ik ben blij dat ik mijn mond heb open gedaan. In maart zijn de bootjes vanuit Turkije voorlopig gestopt. Europa kan de gevaren niet aan, zie de aanslagen op 22 maart in Brussel. Het Oekraïne-referendum op 6 april en de Brexit op 23 juni tonen aan dat het vertrouwen in de politiek weg is en die komt ook niet meer terug zolang er geen andere leiding aantreedt. De Europese Unie verzakt als het Romeinse Rijk en wij maken dat mee. 

Beste Nederlandse oorlogsverslaggever van 2016?

Ana van Es. Correspondente van de Volkskrant. Ze was in Libië en in Irak in Mosul. Maar heeft ook oog voor een treinreis van Bagdad naar Basra.

Beste Nederlandse oorlogsfotograaf van 2016?

Jeroen Oerlemans. Als eerbetoon. Gedood door een sluipschutter op 2 september in de Libische stad Sirte. Eerder gewond in Syrië in juli 2012 zou hij stoppen met conflictfotografie, maar de roep was te sterk. Jeroen maakte opnamen dicht aan het front, dus ik ken de fysieke hindernissen en de mentale onzekerheid. En toch gaan! Saluut collega, met een diepe buiging.

Beste politicus van 2016?

Moeilijk omdat ik ieder jaar iemand anders wil bekronen. Een zwak heb ik voor SP-er Emile Roemer met zijn Nationaal Zorgfonds. PVV-er Geert Wilders gaf een gave speech op zijn minder-minderproces; rechtspraak moet van de politiek afblijven. Aanstormende politici als Thierry Baudet met zijn Forum voor Democratie haalde samen met Jan Roos van VNL en Jan Dijkgraaf van GeenPeil een mooie overwinning met het Oekraïne-referendum. Als ik er één moet kiezen, dan is dat de PvdA-ster waar ik respect voor heb, tevens voorzitster van 'Vrouwen in de PvdA': Attiya Gamri. Al jaren is zij de stem voor christenen in het Midden-Oosten, ooit een meerderheid, waar wij in Europa enorm veel van kunnen leren. Ze staat overigens niet op de 2eKamerverkiezingslijst voor PvdA. 

Slechtste politicus van 2016?