Lieve bloglezers, traditiegetrouw plaats ik tegen Kerstmis een zéér persoonlijk jaaroverzicht met mijn plus- en minpunten. De beste wensen en vooral een gezond 2016.

Beste professionele prestatie in 2015?

Mijn mond open gedaan over het hoe én de gevolgen van de asielstroom richting West-Europa. Daarnaast een serie interviews met vrijdenkers in de Nederlandse journalistiek. Deze leuke gesprekken vormen de basis voor mijn boek 'Journalist te koop' dat volgend jaar bij uitgeverij Querido verschijnt.

Mijn nieuwste journalistieke stap in 2015?

Samenwerken met crowdfunding platform Yournalism. Dat zamelt geld in voor interessante journalistieke projecten. Dankzij fantastische financiële steunpilaren kon ik de serie maken over de asielzoekers richting West-Europa; zoals enkele bezoeken aan Kos, rondkijken in 'camp Jungle' in Calais en de boottocht ondernemen van Turkije naar Griekenland. Zonder die giften was dat veel moeiljker geweest. Want dit jaar is het bewezen: van de politiek en de MainStreamMedia moeten de Nederlandstalige burgers het qua informatie over dit onderwerp niet hebben. In 2016 breid ik dit verder uit. Vrij van advertenties en AIVD-bemoeienis schrijven over wat de collega's niet mogen, willen of durven. Dus blijf mij steunen in het zoeken naar de waarheid.

Mijn beste tv-buitenlandreportage van 2015?

Met de boot van Turkije naar Griekenland uitgezonden op 10 september bij Studio PowNed. Hier geschreven in TPO-versie Van Turkije naar Kos: het drama van binnenuit. Een inkijkje bij de smokkelmaffia, de Turkse desinteresse om de stroom te stoppen, Frontex die geen enkele boot tegenhoudt en dat als je wél een paspoort toont 400 euro boete moet betalen wegens illegale binnenkomst!

Best gelezen buitenlandreportage van 2015?

Half augustus mijn verhaal over de asielzoekers die aankomen op het Griekse eiland Kos. De kop: 'Niemand is naar Kos gevlucht omdat zijn of haar leven gevaar liep' was aanleiding tot veel discussie. Het werd gelezen door meer dan een half miljoen mensen en de eerste aanzet tot het serieus denken over de vluchtelingenstroom richting West-Europa.

Best geschreven binnenlandreportage in 2015?

Verslag van de eerste Pegida-demonstratie in Nederland in Utrecht op 11 november 2015 in de serie 'Oorlog achter de dijken'. Juist omdat ik daarin opnieuw aantoon dat andere media, zoals de NOS, bewust de gang van zaken verdraaien.

Mijn meest bijzondere interview van 2015?

Het gesprek met het Nederlandse lid van de Colombiaanse guerrillagroep FARC, Tanja Nijmeijer: 'Ik ben niet getrouwd met het wapen' in januari op Cuba. Jaren was ik bezig een ontmoeting met haar te regelen in de jungle van Colombia, kon ik haar eindelijk spreken in Havana! Het werd ook de start van de serie 'Karskens meets.....'.

Beste scoop van 2015?

In het artikel 'Vluchtelingenwerk Nederland sjoemelt met miljoenen' toon ik de andere zijde van de asielindustrie.

Mijn beste column in 2015?

Oei, dat mag u bepalen in de serie AK-74; een mening in 74 woorden 'sharp'. Zoals Europese asielpolitiek leunt op leugens. Wilt u er meer lezen? Kijk dan hier. Ik maak er geen vrienden mee, maar daarvoor ben ik ook niet in het vak gestapt. Zal volgend jaar worden vervolgd.

Mijn meest openhartige gesprek in de krant 2015?

Wie mij ook interviewt, ik spreek met mijn hart. Ook dit jaar sprak ik betrokken collega's van de schrijvende pers die serieus waren geïnteresseerd. Ik zal er een paar gesprekken noemen. Op 6 januari met de Volkskrant De angst van anti-islambeweging Pegida is terecht. In het blad Frontline 'Geen wapens sturen' van november/december; 'Dwars. Behalve thuis.' in Het Nederlands Dagblad van 10 oktober en in journo-blad Villamedia van oktober 'Ik móet een held zijn'.

Leukste tv-interview van 2015?

De Wandeling op 31 augustus met Sander de Kramer. Een prachtgesprek in de duinen van Bloemendaal over oorlog, Zorreguieta en liefde. En ook kreeg ik een warme Ochtendkus van Annemiek Schrijver.

Het leukste radio-interview met mij in 2015?

Radio is altijd prettig, je hoef je er namelijk niet voor te scheren. Als ik er een uitzending uit moet pikken, doen we 'De zomeravonden van WNL' op 25 juli. Over -uiteraard- het Midden-Oosten, vluchtelingen, oorlog en andere ellende. En toch alleraardigst om naar te luisteren!

Mijn best gelezen tweet in 2015?

Die over het slechte journalistieke inzicht van 'Nieuwsuur' op 27 november over de vluchtelingenproblematiek. Zo'n 318 maal geretweet, waarmee ik wil zeggen dat heel veel mensen het met me eens waren. De NOS-NTR-nieuwsrubriek ligt regelmatig onder vuur in mijn tweets. Met zo'n enorm budget, opgebracht door de Nederlandse belastingbetaler, verwacht ik beter werk. Het NOS-journaal is ook vaak enorm vooringenomen, maar dat is een staatsinformatiekanaal, en dan mag je dat verwachten.

Grootste overwinning in 2015?

Mijn gelijk inzake de onhaalbaarheid van de enorme asielstroom richting Europese Unie. Als je zoiets roept, dan word je in een verdachte hoek geplaatst. De asielzoekers zijn mensen, ik weet dat, maar zijn er gewoon te veel en we wisten dat we niet 50 miljoen mensen, of vijf miljoen of zelfs twee miljoen, kunnen opnemen in een jaar. Het was niet #policor maar wel de realiteit. Van ketter tot profeet. Terug te lezen in een column van een andere vrijdenker, Martin Sommer, van de Volkskrant.

Jokkebrok-journalist van 2015?

Lucas Waagmeester van het NOS-journaal. Die riep deze zomer in een verslag over een groep asielzoekers die met de boot op Kos aanmeerde dat ze 'uit de oorlogshel' kwam. Terwijl je met een goede verrekijker de vier en vijfsterren all inclusive hotels aan de Turkse kust, het vertrekpunt, zag liggen. Juist door de stemmingmakerij bij NOS en Nieuwsuur kon er maandenlang geen volwassen discussie worden gevoerd over de vluchtelingenstroom. Waagmeester heeft na maanden van onnozelheid zijn waarnemingen aangepast en zegt nu ook hardop dat Turkije een veilig land is voor vluchtelingen, maar het resultaat van dit soort journalistieke lafheid is desastreus voor alle partijen, zeker voor vluchtelingen die écht hulp nodig hebben. Maar tja, het ego en het veiligstellen van eigen loopbaan staat voor veel medewerkers van nieuwsrubrieken voorop.

Omdat ik ook ieder jaar een NOS'er een pluim geef, gaat die dit jaar naar omroepster Dionne Stax, ze spreekt duidelijk en is echt erg vriendelijk in de omgang, zoals u ziet, toen we elkaar tegenkwamen op een debatwedstrijd voor middelbare scholieren uitgezonden op 20 mei.

Beste non-fictie en fictie boeken gelezen in 2015?

Poeh, veel gelezen. Op reis in China maakte 'Mao's Massamoord' van Frank Dikötter veel indruk op mij. Dat verhaalt over de tientallen miljoenen mensen die tussen 1958 en 1962 stierven door een absurd communistisch ontwikkelingsproject dat 'De Grote sprong voorwaarts' heette. Bij het lezen nam mijn angst voor een centraal geleide Europese Unie alleen maar toe. Wat mij verder veel bijleerde over het Europees Parlement was Derk Jan Eppink's Rijk der kleine koningen. Hebzucht is in Brussel het sleutelwoord. In de reeks fictieboeken vond ik 'Onderworpen' geschreven door de Franse auteur Michel Houellebecq bijzonder. Het handelt over wat buurland Frankrijk -lees Europa- wacht als de staat islamitisch wordt. Dan hebben we ook nog het boek 'Gedichten die (mij met 62 andere mannen) aan het huilen maken', samengesteld door Nick Muller die mij trouwens ook in HP/DeTijd in het juni-nummer 06 aan het woord liet over m'n zeer culturele agenda.

Echt trots ben ik op de novelle American macadam van mijn oudste dochter, uitgebracht in december, over haar reis van San Francisco naar New York. Het begint met 'Cher papa'.

Mijn slechtste prestatie van 2015?

Tja, weer geen bezoek aan Damascus. Bij het regime Bashar al-Assad sta ik nog steeds op de zwarte lijst. En het is me nog niet gelukt om een oud-SS-bewaker van een Nederlands concentratiekamp voor de rechter te slepen. Ze moeten er zijn. Dus help me zoeken. Lees daarvoor de lijst Nu of nooit met de tien meeste gezochte WO-2 oorlogsmisdadigers van mijn stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden. Ook zoek ik samen met een Amsterdamse advocaat nog steeds een juridische mogelijkheid om EC-vicevoorzitter Frans Timmermans voor de rechter te slepen als medeverantwoordelijk voor het verdrinken van zo'n 3.000 mensen in de Middellandse Zee in 2015. Zie de eerste stap die ik zet in de aflevering van Pauw 15 april.

Mijn beste commentaar in 2015?

Elf keer zin en onzin over bootvluchtingen in TPO op 18 mei. Eigenlijk allemaal een vervolg van een opiniestuk dat op 7/8 juni 2014 verscheen in NRC Handelsblad 'Vluchtelingenbeleid wordt Russisch roulette'. Toen werd de kwestie doodgezwegen. Kunt u nagaan hoe groot de politieke en journalistieke vertraging is bij grote problemen.

Mijn grootste irritatie in 2015?

Huil-BN'ers. Lieden als Claudia de Breij en Sanne Wallis de Vries, plus een dozijn andere acteurs, die aan tafel bij talkshows snotteren hoe erg die vluchtelingen het hebben. Ze roepen om solidariteit maar weigeren zelf één behoeftige in huis te nemen. Profilering als goedmens over de ruggen van zwakkeren, luidt mijn verwijt. En neem van mij aan: als het er écht op aankomt, denken ze alleen aan zichzelf!

De beste grap van 2015?

Die staat in het boek van Joris Luyendijk Het kan niet waar zijn.

Waar maakte ik me in 2015 heel erg boos over?

De ontkenning van de Armeens/Assyrische genocide die honderd jaar geleden begon. Zoals door de Nederlandse regering Onmenselijker dan genocide is haar ontkenning op 8 april of op 21 april door de NOS in de Lof der lafheid.

De moedigste vrouw in 2015?

Atti Bahadori, zij hielp met de reportage in Turkije, tolkte en zorgde dat ik het vertrouwen kreeg van de asielzoekers. Ga er maar eens aanstaan, ongewapend die kampen ingaan vergeven van gewapende maffioso.

Mijn favoriete columnist in 2015?

Rob Hoogland van De Telegraaf. Hier staan we samen op de foto. Hij schreef op 17 april de prima column 'Gemakzucht'.

Grootste zakken van 2015?

De loopjongens van de asielmaffia. Vooral iemand als advocaat Wim Eikelboom of nog erger PvdA'er Jelle Houtsma die oproept tot geweld omdat de waarheid hem niet bevalt. Oja, hij is nooit teruggefloten door zijn partij. Onthouden!

Leukste lied in 2015?

Het welkomslied gezongen door Thomas van Luyn in het satirisch VARA-programma Cojones waar ik op 31 januari te gast was. Echt bijzonder als iemand je met prachtige complimenten toezingt.

Mijn beste speech in 2015?

Ik hou met regelmaat een toespraak. Vind ik leuk. Dus ik pik er een uit, georganiseerd door Lokale Politieke Federatie Westland. Het verslag ziet u hier!

Beste Nederlandse oorlogsverslaggever van 2015?

Ieder jaar zet ik een collega in de schijnwerpers. En voor 2015 is het Robert Dulmers, werkzaam voor onder andere De Groene Amsterdammer. Hij bezoekt met regelmaat Syrië, wat weinigen is gegeven. Het is ook de bekroning voor veel meer oorlogsreportages die Robert in het verleden maakte. Robert ken ik al van de oorlog in Kroatië van 1991. In dit artikel kunt u zijn Syrië-avonturen lezen samen met compagnon en mijn 'beste Nederlandse oorlogsfotograaf van 2015', Teun Voeten, die ook op de foto staat.

Beste Nederlandse journalist van 2015?

Jan Roos, de vliegende reporter van GeenStijl en voorheen PowNed. Jan is iemand die de grenzen zoekt, zijn nek uitsteekt en motor is achter het burgerinitiatief GeenPeil. De Nederlandse journalistiek heeft nood aan vernieuwing. En of je het nu eens of oneens bent met Jan, hij schudt wakker.

Beste documentaire op de Nederlandse televisie in 2015?

Bloedbroeders, over de genocide op de Armeniërs in 1915. Prachtserie onder regie van Kees Schaap over de verzwegen volkerenmoord. Onterecht (want controversieel) geen winnaar van de Nipkow-schijf.

Mijn beste politicus van 2015?

Tweede Kamerlid VVD'er Malik Azmani. Samen zaten we in deze aflevering van talkshow Pauw op 23 maart. Hij gaat een stapje verder en wil alleen asiel geven aan Europeanen. Zelf vind ik dat ons continent open moet blijven staan voor echte vluchtelingen, denk aan vervolgde schrijvers, politici of wetenschappers.

Mijn slechtste politicus van 2015?

Tja, wie moeten we daar voor nemen? Ik kies premier Mark Rutte. Vooral het draaien en jokken van hem kwam me dit jaar de keel uit. Hier een AK-74 waarin de eerste-minister een prominente rol speelt Heel Europa is gek geworden.

Mijn helden van 2015?

De donateurs via Yournalism en de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden. Zonder hun hulp, van vijf 5 euro tot 5.000 euro, en alles daartussen in, was veel van bovenstaand werk niet gerealiseerd. Hebt u bijgedragen aan het vrije woord, mijn dank is groot. Meer dan ooit voelde ik me dit jaar een 'Journalist van het Volk', een geuzentitel! Op naar 2016!

De kerstfoto van 2015 heb ik genomen op de boot van Turkije en Griekenland. Deze opname in het donker, een kind (Awa, Iran, 5 jaar)en de kou heeft wel iets. Trouwens de hele ploeg met wie ik de zeetocht maakte, zit nu in Duitsland en Zweden. Viavia heb ik nog altijd contact. En denk niet dat ze een hekel aan me hebben. Integendeel. Ze weten namelijk wat ik schrijf de simpele waarheid is.