Opnieuw een jaaroverzicht met hoogte- en dieptepunten van uw gastheer. Jaja, ook 2011 heb ik fijn overleefd. Ik wens u samen met bovenstaande stoere mannen prettige Kerstdagen en een gezond 2012.

Mijn beste oorlogsverhaal in 2011?

 

De nachtreportage Slapen met de vijand over de feestvierende aanhangers in Gadaffi's hoofdkwartier Bab al-Azizia in Tripoli. Een sfeerverslag over het meest gebombardeerde stukje van Libië. Een goed artikel omdat het uniek was en de oorlog vanaf een andere zijde toonde. Vertaald tot in het Russisch.

Mijn slechtste oorlogsverhaal in 2011?

Alles wat ik gemist heb. Zoals: het laatste interview met Muammar Gadaffi (+ 20-10-2011). Een reportage over Tanja Nijmeijer in de FARC-jungle van Colombia kwam er ook dit jaar niet van.

Mijn beste binnenlandverhaal in 2011?

Zonder twijfel 'Kut-Hollander roepen pik ik niet.' uit Helmond in de serie 'Oorlog achter de dijken' voor De Pers. Alledaagse Nederlanders in de loopgraven. zoals in Urk, 'Iemand riep steek aan' en 'Dat mens hiernaast is een tokkie' uit de Amsterdamse Diamantbuurt. Het leven in Nederland zoals we dat liever niet zien.

Mijn meest opzienbarende verhaal in 2011?

Hoe ik 'model' Talitha van Zon hielp ontsnappen uit Libië. Het meest gelezen online-artikel in De Pers van het jaar.Ook terug te zien bij Knevel&Vandenbrink.

Mijn beste onderzoeksartikel in 2011?

Over slachtoffers van de voortvluchtige nazi Klaas Carel Faber. Beest contra beauty over zijn medeplichtigheid bij de moord op Esmée van Eeghen en Luitje Kremer op 7 september 1944 en De deur ging nooit op slot over zijn medeplichtigheid bij de moord op Henk Gorter in Westerbork op 28 oktober 1944. Goed omdat het iets toevoegt en justitie aan de hand van de informatie een onderzoek instelt.

Mijn grootste teleurstelling in 2011?

Dat diezelfde Klaas Carel Faber nog steeds niet achter de tralies zit.

Mijn beste tv-reportage in 2011?

Libië voor Uitgesproken EO. Het conflict van twee zijden belicht.

Mijn beste reisverhaal in 2011?

 

Een undercoverbezoek (2x) aan Syrië. Het is hier fantastisch. Niet alleen omdat iedereen roept dat het land hermetisch is afgesloten.

Mijn beste commentaar in 2011?

Hoorzitting over de politietrainingsmissie Kunduz in de Tweede Kamer. Alles wat ik toen zei is uitgekomen. En daarom was ik niet echt welkom. Het verslag U mag hier niet zitten. Afghanistan had sowieso mijn aandacht. Mijn analyse De agent van een half miljoen. Mijn reportage voor Eenvandaag Kunduz zeer onrustig. En vergeet het geklunkel van de MIVD niet in Afghanistan.

Mijn slechtste moment in 2011?

40 uur zeeziek op een kleine boot met ruw weer tussen Tripoli en Malta. De groene kwijldraden hingen aan mijn kin.

Mijn beste tv-optreden in 2011?

Op Russia Today. Men vroeg op Time Square NY mijn mening over de crisis.

Mijn slechtste tv-optreden in 2011?

Een rekenfoutje bij Pauw & Witteman. Ik riep dan de 8-weekse training van de Afghaanse politieman 50.000 euro kost per persoon. Moest een half miljoen euro zijn, kwam ik de volgende dag achter. Mijn verontschuldigingen. En de correctie via Joop.nl, waar ik overigens dit jaar mee bent gestopt. Ik werd dwaas van leipe reageerders. En by-the-way ik doe ook niks voor Mootz.

Mijn beste radio-optreden in 2011?

Het panellidmaatschap op AVRO's Vrijmiddag Live. Journalisten die het denken beter te weten. Altijd de moeite waard. En BNN's Patrick Lodiers interviewde mij een uur in de overnachting.

Mijn slechtste radio-optreden in 2011?

Het panellidmaatschap op AVRO's Vrijmiddag Live. Journalisten die het denken beter te weten over zaken waar ze geen verstand van hebben. Niet altijd de moeite waard.

Mijn held van 2011?

 

Iman el-Obeidi de vrouw die op 27 maart in Hotel Rixos de wereld vertelde wat haar overkwam in handen van de troepen van Gadaffi. Ik was er getuige van en zag hoe mijn buitenlandse collega's de tapes al vechtend in veiligheid brachten. Respect voor beiden!

Mijn lafaard in 2011?

Cabaretier Youp van 't Hek. Roept hardop zijn afgrijzen uit over 'de bange blanke bejaarde'. Maar bij zijn verhuizing koos hij niet moslims in Amsterdam-West of negers in Amsterdam Zuidoost als buren. Weinig moedig, als ik het vriendelijk uitdruk. Of moet ik zeggen: linkse bourgeois lafheid ten voeten uit. Kom Youp, geef het goede voorbeeld of zwijg.

Mijn grootste vijand van 2011?

Humo, een Vlaams leugenblad. Cineast Vik Franke loog aantoonbaar, maar het lijfblad voor embedsletten weigert excuses.

De gemeenste dolksteek in mijn rug in 2011?

Door Sanoma-uitgevers. Jarenlang mijn leven geriskeerd voor het bedrijf en dan flikken ze een vuile, laffe streek. Zie hierboven.

Mijn beste politicus in 2011?

SP-fractievoorzitter Emile Roemer. Hij verzamelde handtekeningen van alle Tweede Kamerfracties in de zaak Faber en stuurde die vervolgens naar de collega's in Berlijn. Solidariteit zoals het hoort. Runner-up GL Tweede Kamerlid Tofik Dibi. Staat voor zijn zaak.

Mijn slechtste politicus van 2011?

De twee 'dissidente' CDA-kamerleden Kathleen Ferrier en Ad Koppejan over het gedoogakkoord met de PVV. Opportunisme van de bovenste plank. Wees principieel en stap op, of zwijg.

Mijn moedigste journalist van 2011?

 

Dit jaar kies ik voor Harald Doornbos,GPD-correspondent in het Midden-Oosten. Niet vanwege zijn grote aanleg voor het verzamelen van souvenirs uit de huizen van de Gadaffi's. Nee, wel dat hij vaak op de juiste plek is. Ook werkt hij als een klassieke reporter, dus niet met cameraman, producer, regisseur, geluidsman, montageman, kabelsjouwer en een compleet productieteam thuis. Want laten we eerlijk zijn, zo kan iedereen voor oorlogsverslaggever spelen. Harald doet het gewoon samen met z'n aardige Libanese vrouw. Ze overleefden dit jaar een dolgedraaide menigte in Egypte en gaan gewoon door. Ik ken Harald al uit de oorlogen van Joegoslavië, dus helemaal onbevooroordeeld ben ik niet.

Mijn meest waardeloze journalist van 2011?

Moustapha Oukbih, NOS-medewerker Midden-Oosten. Die twitterde naar aanleiding van een reportage van mij over Syrië dat dit de slechtste repro was die hij ooit heeft gezien. Een Armeniër en een christen kunnen in zijn ogen namelijk geen Syriër zijn. Trouwens nooit opgevallen hoe de NOS-buitenlandredactie Kopten in Egypte behandelt? En dat de volkerenmoord op de Armeniërs door de Turken in 1915 op de NOS-burelen nimmer 'genocide' wordt genoemd?

Mijn beste website in 2011?

Geen stijl. Was dit jaar heel aardig voor me dankzij Bert Brussen de beste commentator van het jaar.

Mijn beste (oorlogs)boek in 2011?

De Patagonische haas van Claude Lanzmann, maker van Shoah. Vooral zijn interviews met leden van de Sonderkommandos beklijven. 'Er is niets dan leven,' verklaart een lid die lijken moest slepen. Weigering betekende liquidatie. 'Als u mijn hart kon likken, het zou u vergiftigen.' Dieper inzicht over oorlog is niet mogelijk.

De openingsfoto nam in januari in Afghaanse provincie Kunduz. Mannen met wijde mantels lopen door de koude provinciehoofdstad.