Cineast Vik Franke is zolang embedded geweest in Afghanistan dan hij niet alleen meeschiet met militairen maar ook de waarheid liquideert. Wat wil namelijk het geval. Het blad Humo plaatste een paar weken geleden een interview met hem over filmen van special forces. Hoewel ik in België woon lees ik Humo nooit, evenmin mijn vrienden. Dus via een website kwam ik er eergisteren pas achter dat Franke zei dat Nederlandse commando's mij haten.  Dat zal best -al merk ik er in de praktijk niks van. Wel schrijf ik over excessen, het doodschieten van ongewapende burgers door Nederlandse militairen in Irak en Afghanistan. En dat vinden ze vast niet leuk. Want het beeld moet zijn dat we daar zijn om mensen te helpen en achter terroristen aanzitten, zoals toentertijd in Nederlands-Indië. 

Franke mag onaardige dingen over mij zeggen. Op mijn beurt vertel ik dat ik zijn manier van werken, monddood gemaakt door vrijwillige censuur, een aanfluiting is. De media dienen instanties als het leger te controleren, niet andersom. Maar ditmaal gaat Franke verder. Om zijn gelijk te halen gaat hij grofweg liegen. Want in een reportage van Zembla kijkend in de camera zou ik hebben gezegd: 'Ik zit nu vér buiten Tarin Kowt, de kogels vliegen me hier om de oren.' Terwijl ik uitsluitend in de Afghaanse provinciehoofdstad zou hebben verbleven. De betreffende journalist van Humo was of ook embedded of gewoon te lui om de uitspraak te controleren want hij vraagt Franke niet van: 'Dat riekt naar karaktermoord. Moét je dat zeggen van Defensie? Toon mij het bewijs!'

En dat vraag ik Franke ook: 'Kom op met die quote, leugenaar.' Maar ik kan lang wachten. Hij erkent overigens dat hij de uitspraak heeft gedaan, want als eerste heb ik uiteraard hem gebeld. 'Ik weet wat ik heb gezien', liet hij weten. Hij zou het 'dubbelchecken.'  Terwijl hij per sms stoer het bericht zond: 'fouten geef ik direct toe.' En toen werd het stil. Doodstil. Die quote bestaat namelijk niet. Controleer zelf in Uruzgan ongecensureerd uit 2006. Dat ik niet buiten Tarin Kowt kwam wordt daarin gelogenstraft. Ik reed er over de weg van Kandahar naar toe!  Ook zijn er beelden van doodsbange agenten elders buiten TK.

Sommige volgers op Twitter suggereren mij om de zaak te laten rusten. Maar dat was ik niet van plan. Het zijn lieden als Vik Franke die bloedige feiten over de oorlog in Afghanistan verhullen en de waarheid met dit soort uitspraken onderuit proberen te halen in ruil voor gratis reizen, gratis eten en gratis lokaal transport. In dit geval mede-gefaciliteerd door Humo. Mijn stelling is: Wanneer je je als mediaman of -vrouw serieus wil nemen, dan mag je niet zwijgen over de honderden burgerdoden door beschietingen en bombardementen die -let wel- uit onze naam vallen. Toen niet en nu ook niet. Zelfs negeren is toegeven aan onrecht.

De foto nam ik van Vik Franke in Uruzgan. Hij droeg een militair uniform. Een paar dagen later zou hij zelfs een geweer hebben gepakt om mee te schieten.