Als Heraut van het Vrije Woord ben ik verplicht terug te komen op het belemmeren van de persvrijheid door de Brusselse politie. In het weekblad Brussel Deze Week verscheen een prima artikel 'Niet in Bagdad, wel in Brussel' over mijn wedervaren met de Brusselse politie rond het Noordstation, bij het maken van een reportage over asielzoekers. In het weerwoord pikt politievoorlichter Johan Verleije het niet dat ik hem 'een leugenaar' noem. Welnu, hij spreekt zichzelf in deze zaak dermate tegen dat je daaruit de conclusie mag trekken dat hij een loopje neemt met de waarheid. Een doodzonde voor een politievoorlichter waarop alleen ontheffing van al zijn taken kan volgen. 

Zo citeert het persbureau Belga deze Verleije zondag 7 november met de volgende quote over mij: "Hij probeerde een groep van 30 à 40 mensen op te ruien om te blijven". In BDW trekt Verleije schielijk zijn woorden terug met 'opruien is misschien wat overdreven.' Belga citeerde op 7 november dezelfde standvastige Verleije met: "Karskens maakte het optreden van de politie zeer moeilijk toen ze wilden sluiten.' In BDW zijn de harde beweringen gekrompen tot 'naar wat ik gehoord heb' en heeft hij het plots niet over 'opruien' maar over 'inmenging'.

Er schuilt nog een andere vreemde gedachtekronkel van politievoorlichter Verleije in de zin: 'Hij probeerde een groep van 30 à 40 mensen op te ruien om te blijven.' Na een uur 's nachts waren er nauwelijks burgers die rondliepen in het station, Iedereen sliep. En die zou ik volgens hem opruien 'om te blijven'? Wat is de zin daarvan? De asielzoekers mochten toch blijven slapen, dat beweert Verleije zelf. En dan nu de genadeslag: welk werk van de politie heb ik 'bemoeilijkt'? De politie inclusief honden bevond zich binnen. Ik bevond me op het moment van de arrestatie al minutenlang buiten, want ik had op verzoek van de politie het gebouw verlaten. Net nadat ik een foto had genomen van twee agenten die een half slapend mens aan zijn schouders door de uitgang sleepte, stapte een politiefunctionaris naar mij toe en zei dat fotograferen van agenten verboden is. Dat is onzin, liet ik hem weten. Daarop werd ik gearresteerd, wegens verstoren van de openbare orde. Het bleek een pretext om de foto op het bureau te wissen, want mijn camera werd direct afgenomen.

Meer feiten plaatsen het optreden van de Brusselse politie in een bedenkelijk daglicht. Waarom is er geen proces-verbaal tegen mij opgemaakt? Ordeverstoring is immers een zware overtreding. Waarom heeft de politie het wissen van de bewakingsbeelden -die immers haar gelijk zouden aantonen- niet verhinderd? De vraag stellen is hem beantwoorden. De Brusselse politie vormt met deze houding een gevaar voor de rechtsstaat en bedreigt de persvrijheid. HH Politici in het Brussels, Belgisch, Vlaams, Waals en Europees Parlement laat u horen, wie zwijgt stemt toe.

Opdat u zelf de vergelijking kunt maken volgen hier de links.

Brussel Deze Week met een interview Niet in Bagdad, wel in Brussel met mij, het wederwoord van Johan Verleije en het Belga-artikel Nederlands journalist verstoort openbare orde (sic) zoals geplaatst door De Morgen. Overigens was persbureau Belga, en haar Nederlandse zuster het ANP, niet zo professioneel om mij op die bewuste zondag om weerwoord te vragen. Of waren ze gewoon te bang of te lui? Embedded-journalistiek steekt toch ook niet bij dit soort binnenlandse onderwerpen al de kop op? Corrigeer uw fouten, heren!

De foto nam ik in het Noordstation, de slapers moeten nu een etage lager overnachten.