Wiens vliegtuig, eten en slaapplaats men neemt, wiens woord men spreekt. Dat dacht ik na het beluisteren van NOS-radio-programma 'Met het oog op Morgen´. Een drietal journalisten wierp zich op als belangenbehartiger van een langer verblijf in Uruzgan. De namen zijn ...
Patrick Lodiers, Bette Dam en Gijs Wanders. Ze reisden meermalen langdurig met de Nederlandse troepen in Uruzgan. En dat laat zo z'n sporen na. Op de vraag van de interviewer of Nederland na 1 augustus 2010 niet uit Uruzgan moet vertrekken, riep BNN-er Patrick enthousiast dat hij zou 'adviseren om te blijven'. De Baluchi-vallei is 'in onze handen' en die moeten we niet kwijtraken.Gijs, met allerlei commerciële projecten, heeft 'altijd al gedacht' dat we daar goed werk doen en veel inwoners met onze aanwezigheid 'hartstikke blij' zijn.
Bette, werkzaam voor de Wereldomroep, juichte 'Nederland heeft het door'. Ze vindt het gewoon 'jammer dat we weggaan.'
Kritiek, over de burgerslachtoffers die zijn gevallen, de wijdverspreide corruptie, de opiumhandel waar het door Nederland betaalde ambtenarenbestand tot de nek toe inzit, werd niet geuit. Uiteraard niet. Het moet een leuke, positieve militaire aanwezigheid zijn.
Ik sms'te naar Robin Middel, hoofd operatiën, met de vraag hoeveel Nederlandse journalisten inmiddels embed richting Uruzgan zijn gereisd. ´Denk zo´n 200+.´
Meer dan tweehonderd slaven, verzuchtte ik. Defensie hoeft zelf niet te opperen om na 1 augustus 2010 de missie te rekken.De pr-machine doet het werk. 'Onze' journalisten eisen dat de militairen blijven!
De opname waren van 11 april, ik stuitte daar per ongeluk op, hoewel zes weken oud, zoiets is tijdloos.
Over stemmingmakerij gesproken. Daar is commando Marco Kroon ook erg in bedreven. Vrijdag krijgt hij de Willems-Orde opgespeld. In eerdere blogs, zie oa mistig Uruzgan, zette ik vraagtekens bij 'Operatie Perth' in juli 2006 waaraan hij deelnam. Ik vroeg me af waar de taliban-gewonden zijn gebleven. En wat zegt onze held vandaag in het Brabants Dagblad over mijn werk:
'we werden als oorlogsmisdadigers neergezet. Alsof we tegen lijken hadden staan trappen, mensen hadden geëxecuteerd. De waarheid is dat we geen mensen gevangen hebben genomen. Na de gevechten troffen we alleen doden aan. Wij laten geen gewonden achter, de taliban blijkbaar ook niet.'
Welke Kroon moet ik nu geloven? In het verslag in het officierenblad Carré waarin hij wel over de verzorging van talibanstrijders spreekt of vandaag in het Brabants Dagblad?
De foto is van drie inwoners uit het district Dehrawod. Ze vertelden me over het bombardement in september 2007.
op Twitter: @arnoldkarskens
op Facebook
Steun de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden
Nodig Arnold uit voor Spreekbeurt of Masterclass
2020. Voor verraders zou geen plaats zijn...(ism Cees van Hoore). Het ontluisterende verhaal over de vervolging van WO2-misdadigers in Nederland tussen 1945 en 2020. Bestel
2019. Alle pijn van de wereld. Een roman over oorlogsverslaggeving die de kern én de gevolgen van een goddelijke gekte blootlegt. Bestel
2020/2019/2018/2017. Een opzienbarende verzameling van fouten, halve waarheden en hele misleidingen door de NOS. Gratis te lezen op de weblog.
2018. Operatie laat niets in leven. (ism Henk Willem Smits) Het bizarre leven van Guus Kouwenhoven, Nederlands grootste oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Bestel
2018: Nepnieuws explosie. Desinformatie in de Nederlandse media (bijdrage). Bestel
2016. Help, er staat een terrorist in mijn keuken - tips en overlevingslessen bij een terreuraanslag thuis, op het werk of op het terras. Bestel
2009. Het verhaal van Nederlanders die vochten onder vreemde vlag.
2003. Onze man in Bagdad. Dagboekaantekeningen uit een belegerde stad in maart & april 2003.
2002. Een overlevingshandboek voor journalisten, hulpverleners en avonturiers.
2001. Pleisters op de ogen, pleister op de mond. De geschiedenis van de Nederlandse oorlogsverslaggeving van Heiligerlee tot Kosovo.
1995. Autobiografische verhalen uit de oorlog.
Voor de volledige lijst zie KB.nl of Klik hier voor meer info over deze boeken