Minister van Defensie, Eimert van Middelkoop, is weer eens goed fout bezig.

Afgelopen week beantwoordde de CU-man kamervragen gesteld door SP-Tweede Kamerleden Harry van Bommel en Remi Poppe naar aanleiding van een artikel in De Pers van 25 februari jongstleden.
Daarin opperde ik vraagtekens over een actie van Nederlandse commando’s in Uruzgan tijdens ‘Operatie Perth’ in juli 2006. Volgens hun commandant maakten de Nederlandse commando's geen gevangenen. Terwijl genomineerd Willems-Orde kandidaat Marco Kroon er wel melding van maakte. Ze waren geraakt en hij heeft ze verzorgd. Wat er met die gewonde gevangenen is gebeurd, wordt niet duidelijk uit de ministriële antwoorden. Doorvragen stel ik dan ook voor. Ernstig genoeg, lijkt me. Ze kunnen niet verdwenen zijn. Of wel?

Bij de actie kwamen ook tientallen burgers om. Mijn bron was onder andere de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie AIHRC. En van burgerdoden wil Van Middelkoop eveneens niks van weten als je zijn antwoorden leest.

Want wat zegt onze excellentie? ‘Navraag bij de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie (AIHRC) leert dat men daar niet op de hoogte is van deze zaak en zich niet herkent in de genoemde passage. De onderhavige incidenten zijn volgens een woordvoerder nooit door de AIHRC onderzocht.’ Er zou volgens van Middelkoop ‘in die tijd geen sprake (zijn) van interviews met individuen.’ Met andere woorden: er zijn geen bronnen die kunnen vertellen over de zware bombardementen in de nacht van 9 op 10 juli 2006 waarbij de AIHRC spreekt over zeker 60 doden en de executie van gevangenen.

Nu breekt mijn klomp.
Al op 27 januari 2007 sprak ik met mevrouw Gololai Achakzai, hoofd van de sectie monitoring en onderzoek van de AIHRC in Kandahar, over de tiendaagse veldtocht door de Baluchi-pas waar Nederlandse militairen en militairen van Operation Enduring Freedom OEF tussen 10 en 19 juli 2006 aan deelnamen. Ze liet mij de blauwe ordner zien met foto’s (een plaats ik bij dit artikel) en ooggetuigenverslagen van overlevenden gesproken in het ziekenhuis van Kandahar. Ik heb het bestaan van de map van het AIHRC met ooggetuigenverslagen en foto’s van de gewonden overigens ook op videoband staan.
Een andere bron was UNAMA, vertegenwoordigers van de UNAMA, onderdeel van de Verenigde Naties, ondervroegen tevens overlevenden in die periode.

Conclusie: Nog geen maand geleden overleefde de minister ternauwernood een dreigend ontslag nadat hij over een verlenging van de Uruzgan-missie in De Telegraaf allerlei zaken riep. Die citaten in de krant zouden ‘uit de lucht zijn gegrepen’. (net als die van mij nu) Maar Van Middelkoop bleek te liegen. Door het stof gekropen beloofde hij beterschap. Maar zijne excellentie vervalt weer in dezelfde fouten. Van Middelkoop licht de Tweede Kamer c.q. Harry van Bommel opnieuw foutief in. Zijn Pinokkio-neus moet inmiddels de lengte hebben van het Plein.