De laatste weken was ik druk met de voortvluchtige oorlogsmisdadiger Klaas Carel Faber (zie foto). Hij is een van de laatste vier nog levende veroordeelde Nederlandse oorlogsmisdadigers in Duitsland. (De andere boeven zijn Bikker, Boere en Bruins.) Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam Faber als SS/SD-er deel aan de mishandeling en de executies van gijzelaars en verzetsmensen in Groningen. Voor zijn daden is hij in juni 1947 door de Bijzondere Rechtspleging ter dood veroordeeld. De straf werd in 1948 omgezet tot levenslang. In 1952 wist hij te ontsnappen uit de Koepelgevangenis van Breda.
Met de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden kijk ik of het mogelijk is hem alsnog achter de tralies te krijgen. Denk niet van: kén je wel tegen een arme bejaarde. Faber is geen kreupele seniele man. Integendeel. Inmiddels 85 jaar verkeert hij nog in een uitstekende gezondheid. Zo rijdt hij iedere dag auto. Berouw over zijn daden heeft hij niet. En dat neem ik hem bijzonder kwalijk.
Eerlijk gezegd is het een enorme schande dat een ‘beroepsmoordenaar’ (want zo werd hij genoemd door de commissie die over een eventuele gratie ging voor zijn aandeel aan tussen de 23 en 40 moorden) van zijn kaliber in de Europese Unie anno 2007 vrij mag rondlopen.
De VVD, PvdA en SP vragen na perspublicaties deze week aan justitieminister Hirsch Ballin om maximale druk op Duitsland uit te oefenen om Faber alsnog achter de tralies te krijgen.
Volg de zaak ook op http://www.onderzoekoorlogsmisdaden.nl