Ik hoor dat er binnen het kabinet wordt gesproken over het overhevelen van een deel van de Nederlandse strijdkrachten van Afghanistan naar de Soedanese provincie Darfur. Weer een miskleun in de serie: wij politici zijn te dom/laf/onvolwassen/beperkt om het probleem met onze mond en overtuiging op te lossen. Dus we trekken een blik militairen open. Mag wat kosten, als de mensen maar niet denken dat we wilsonbekwaam zijn. Dat het geld beter gebruikt kan worden om de nood te ledigen, komt niet in ze op. Net als in Uruzgan. Twintig miljoen euro voor de bevolking en een slordige 600 miljoen euro voor militair industrieel complex.
Troepen naar Darfur vind ik daarom geen goed idee, maar dat zal u niet verrassen.

Darfur is groot!
De provincie is ruim 11 maal Nederland, bijna zo groot als Frankrijk. Verharde wegen zijn zo goed als onbestaand. Sinds het uitbreken van de oorlog in 2003, is het gebied nagenoeg verlaten. In een ontvolkt gebied is een regulier VN-leger in het nadeel. De aanvoerwegen naar de kampen zijn lang en ongecontroleerd.

En de buitenlandse troepenmacht is al zo klein!
Ruim 24.000 militairen en agenten wil de Verenigde Naties sturen. Dat is een druppel op een gloeiende plaat. Ze zijn een makkelijk doelwit voor hinderlagen, mijnen en beschietingen.

Meer militairen heeft geen zin. Het mandaat is krachteloos!
De VN-militairen en agenten mogen zichzelf en de hulpverleners beschermen. De Arabische Janjaweed-rebellen, de veroorzakers van het geweld, die dorpen overvallen; mannen doden, vrouwen verkrachten en hutten verbranden, mogen ze niet ontwapenen. Critici, waaronder oud-VN gedelegeerde Jan Pronk, is daarom sceptisch over het effect van het VN-besluit. De regering van Soedan die de Janjaweed steunt, heeft zich nog nooit aan een resolutie van de VN-Veiligheidsraad gehouden, stelt hij.

Ook het verzet in Darfur ligt overhoop!
De bevrijdingsgroepen van Darfur vechten niet alleen tegen de Janjaweed maar zijn ook onderling slaags. De kans is bestaat dat de VN-vredesmacht verstrikt raken in een onoverzichtelijke kluwen van geweld. De ervaring leert dat buitenlandse troepen alleen vrede kunnen handhaven als de strijdende partijen dat willen, zoals in Sierra Leone en Liberia. Vrede afdwingen, zoals in Irak en Afghanistan, is tot mislukken gedoemd.

Daarbij Nederland is al in Darfur!
Vijftien Nederland militairen en 15 politieagenten maken deel uit van UNAMID United Nation Advanced Mission for Dafur. Ze moeten samen met zo’n 7.000 reeds aanwezige troepen van de Afrikaanse Unie toezien op de vredesakkoorden van 2004 en 2006. Zonder veel succes.

De politiek durft geen vuist te maken!
Dat is het hele probleem: zwakke leiders, loze beloften. De kwaaie genius schuilt in de hoofdstad Khartoem. Een streng islamitisch regiem bestaand uit Arabieren vindt de zwarte bevolking in de westelijke provincie als minderwaardig. Naar schatting zijn door geweld, ziekte en uitputting zo’n 200.000 mensen omgekomen en zo’n twee miljoen op de vlucht geslagen. Pak het brein achter de volkerenmoord. Denk aan een strikte economische boycot van Soedan. Bombardeer desnoods overheidsgebouwen. Mocht dat niet helpen pak dan het huis van staatsecretaris voor Binnenlandse Zaken Ahmad Harun, gezocht voor oorlogsmisdaden door het Internationaal Strafhof in Den Haag. Een chirurgische militaire ingreep is goedkoper en efficiënter dan het samenstellen en financieren van de grootste en duurste VN-troepenmacht ooit. Wedden dat het moorden zo sneller over is.

(Foto's uit Soedan heb ik niet digitaal. Vandaar deze Ugandese militairen tegen de grens met Soedan uit 2004)