Ja hoor, defensiespreekbuis Grunberg heeft zich weer geroerd in de VPRO-gids. Onderstaand epistel heb ik als reactie gestuurd.
Eergisteren betreurden wij de tiende Nederlandse dode in Afghanistan.

‘Eigenlijk zou je moeten lachen om een spartelende Arnon Grunberg in zijn column in de VPRO-gids nr. 34. Hierin schrijft de auteur over zijn trip naar Afghanistan, uitgevoerd en betaald door het Ministerie van Defensie, het volgende:‘Ze stelden het op prijs mijn stukken te lezen voor ze werden gepubliceerd’. Maar, zegt-ie, dat was natuurlijk géén censuur. Nee, Arnon? Wat was het dan? Leesles voor militairen?
Lieden als jij, met knieën van bijenwas, zijn een aanfluiting voor de democratie -want wie gaat er nu vrijwillig akkoord met censuur? Je bent het uitschot van literair Nederland- want geen ergere schrijver dan een laffe schrijver! En voor de rest schrijf je onzin – je bent niet geniaal. Je bent gewoon goed gek!
Maar opletten mensen. De houding van Grunberg is niet grappig. Die is dieptreurig. Nederland is in oorlog. Alleen hij en zijn werkgevers willen dat niet inzien. De literaire bijlage van NRC Handelsblad accepteert een verhaal geschreven door een auteur die als eerste in 50 jaar akkoord gaat met preventieve censuur. Niemand die een vragende vinger opsteekt bij zijn relaas van ‘ein frischer, fröhlicher Krieg’. Want zo wordt deze ‘missie’ in Afghanistan door Den Haag verkocht. En Grunberg helpt ze. Graag zelfs. Hij likt niet alleen de aars van de defensievoorlieger. Hij stopt zijn hele kop erin.’


De foto is genomen in april 2003 in Bagdad. Een bewoner op de puinhopen van zijn gebombardeerde huis. Lachen volgens Arnon.