Soms zie ik dingen die er niet zijn. Zoals mensen die me aardig vinden als ik me eenzaam voel, lekker gebak als ik honger heb en fris helder water als ik vreselijk dorst heb.
Ik dacht dat ik daar uniek in was. Maar dat blijkt niet zo. Ook andere mensen zien spoken. Zo kwam ik deze week op internet al ego-surfend op een website van de Socialistische Partij. En daar stond ik genoemd bij een ‘Afghanistan-tour in Utrecht’ dat plaatsvond om 1 juli 2008.
Het begon zo: ‘Dinsdag 1 juli brachten Krista van Velzen en Farshad Bashir ter gelegenheid van de Afghanistan-tour een bezoekje aan Utrecht. Samen met verslaggever Arnold Karskens, die voor Zembla een tijd optrok met Afghaanse militairen, vertelden de Kamerleden over de oorlog in Afghanistan en alle andere problemen die daar speelden.’
Er werd een onderbelichte foto bijgeplaatst waar ik de man rechts zou moeten zijn.
Over mij staat: ‘Op een groot scherm vertelde Karskens over de steeds slechter wordende situatie in Afghanistan. Bovendien wordt de opbouw van het land steeds meer bemoeilijkt door de Taliban: konvooien richting onder andere Tarin Kowt zijn steeds vaker doelwit. De bevolking is terughoudend met het aanwijzen van Talibanstrijders als bijvoorbeeld een Nederlandse militair hierom vraagt. Tussen deze militairen en de Taliban wordt door hen namelijk geen onderscheid meer gemaakt.’
Alleraardigst. En ik zou zoiets gezegd-kunnen-hebben al ontgaat mij de laatste zin. Alleen –en nu komt het- ik was niet de 1e juli 2008 in Utrecht! Om de schijn van onpartijdigheid op te houden bezoek ik als deelnemer zo goed al nooit bijeenkomsten belegd door een politieke partij. Niet om lastig te zijn maar ik vind dat journalisten daar verre van moeten blijven.
Nou is het allemaal niet erg dat mensen dat denken dat ik wel bijeenkomsten van de SP bezoek. Daar lig niet wakker van. Ware het dat een persoon, die rechts op de foto, zich voor mij uitgeeft! Dus een dubbelganger is. Een type dat goede sier maakt bij de vrouwtjes terwijl ik thuis sta te koken en mijn kinderen naar bed breng. Want mijn vak trekt schoone meiden aan als een pot honing een zwerm bijen, laat ik u dat vertellen.
Natuurlijk zou het kunnen zijn dat de schrijver van het stukje een naam heeft verwisseld. Of gewoon spoken heeft gezien. Maar neem het zekere voor het onzekere. Pas op voor deze copycat!
Als u meer weet, laat me het weten.
op Twitter: @arnoldkarskens
op Facebook
Steun de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden
Nodig Arnold uit voor Spreekbeurt of Masterclass
2020. Voor verraders zou geen plaats zijn...(ism Cees van Hoore). Het ontluisterende verhaal over de vervolging van WO2-misdadigers in Nederland tussen 1945 en 2020. Bestel
2019. Alle pijn van de wereld. Een roman over oorlogsverslaggeving die de kern én de gevolgen van een goddelijke gekte blootlegt. Bestel
2020/2019/2018/2017. Een opzienbarende verzameling van fouten, halve waarheden en hele misleidingen door de NOS. Gratis te lezen op de weblog.
2018. Operatie laat niets in leven. (ism Henk Willem Smits) Het bizarre leven van Guus Kouwenhoven, Nederlands grootste oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Bestel
2018: Nepnieuws explosie. Desinformatie in de Nederlandse media (bijdrage). Bestel
2016. Help, er staat een terrorist in mijn keuken - tips en overlevingslessen bij een terreuraanslag thuis, op het werk of op het terras. Bestel
2009. Het verhaal van Nederlanders die vochten onder vreemde vlag.
2003. Onze man in Bagdad. Dagboekaantekeningen uit een belegerde stad in maart & april 2003.
2002. Een overlevingshandboek voor journalisten, hulpverleners en avonturiers.
2001. Pleisters op de ogen, pleister op de mond. De geschiedenis van de Nederlandse oorlogsverslaggeving van Heiligerlee tot Kosovo.
1995. Autobiografische verhalen uit de oorlog.
Voor de volledige lijst zie KB.nl of Klik hier voor meer info over deze boeken