Deze brief schrijf ik omdat niemand het woord tot je richt. Terwijl jij als enkeling heel Nederland op zijn kop zette. Ik ben je vriend niet en wil het ook nooit worden. Een paar dagen geleden in Zevenaar ben je begraven. Iedereen haalde opgelucht adem toen het zand je kist bedekte. Voorgoed ben je van deze aarde. Ik ben er ook blij om. Ik hoop dat jouw Suzuki Swift waarmee je de aanslag uitvoerde snel door de schrootmolen gaat.

Wat je op 30 april bezielde begrijp ik nog steeds niet. Van achter inrijden op een stoet blije mensen is van een enorm laag niveau. Een laffe daad. Je actie was tegen de koninklijke familie gericht. Dat waren je laatste woorden. Waarom ram je dan omstanders? Je bent een terrorist van niks.

Je bent een egoïst. Je verloor je werk en ging daarom zielig zitten doen met een stickie in je handen. Op je 38^ste ongetrouwd en werkloos heb je reden om gefrustreerd te zijn. Met wrok zag je hoe kroonprins Willem-Alexander in Mozambique een vakantiehuis kocht en in Argentinië nog een. Zijn koopzuchtige vrouw Maxima schuimt haute couture- ateliers af op kosten van de belastingbetaler. Terwijl jij je huis moet verlaten omdat de centen op waren. Woest werd je om deze ongelijkheid. In Nederland zijn nog nauwelijks mogelijkheden om kritiek tegen onaantastbare heilige huisjes te ventileren. Politici, columnisten en opiniemakers zijn gecorrumpeerd door lintjes en etentjes bij de Oranje's. Dus je dacht: ik doe t zelf wel.

Alleen was je actie contraproductief. Je hebt de monarchie een grote dienst bewezen. Had op 4 mei op de Dam gestaan met een groot bord met de tekst: 'Waarom moet de dochter van een oud SS-er en oud-lid van de NSDAP de eerste krans leggen? Gevolgd door de zoon van een Duits soldaat en de dochter van een oud-lid van een Argentijns fascistisch regiem?' Kijk dan open je ogen. Nu hebt je ze gesloten. Koningin Beatrix krijgt applaus waar ze verschijnt, behendig verlengd door de staatsoproep NOS. De constitutionele monarchie, die bemoeizucht in een democratie door geboorte mogelijk maakt, zit steviger dan ooit in het zadel.

Vreemd dat je bij je arrestatie, net nadat je in volle vaart tegen De Naald in Apeldoorn was gereden, bij kennis was om je beweegreden te vertellen. Of werd het verhaal dat je het gemunt had op de open bus verzonnen door een alerte spindoctor? Werd daarom de stekker van de beademmachine uit het stopcontact getrokken? Je was niet meer nodig en moest weg.

Nee, Karst, ik doe geen onderzoek. Jouw overlijden was het beste wat Nederland die dag kon overkomen. Jouw aanslag was als jouw leven: een grote mislukking. Over de doden niets dan goeds is de uitdrukking. Voor jou Karst gaat die eer niet op. Je kreeg je verdiende hoon en walging.