Weblog

Syrië: Ingrijpen of Niet?

donderdag 15 maart 2012

 

Het diplomatiek offensief van VN-gezant Kofi Annan in Syrië lijkt de laatste strohalm voor een vreedzame oplossing van een nakende burgeroorlog. Als de 73-jarige Ghanees de opstandelingen en president Bashar al-Assad niet om de vergadertafel krijgt, roepen de Arabische Liga, Turkije en westerse landen luider om militaire interventie. Ze zien dat als een humanitaire verplichting aan de slachtoffers die vallen onder genadeloze repressie. En nu het dilemma: Laat de wereld zijn hart spreken? Of is het medicijn erger dan de kwaal bij een buitenlandse militaire interventie in Syrië? De voors en de tegens.

 

De eerste stappen bij ingrijpen zijn het uitroepen van ‘veilige havens’ voor ontheemden en tegenstanders van het regime langs de grenzen en het maken van corridors voor hulpgoederen naar belegerde steden als Homs en Hama. Voor handhaving is buitenlandse militaire aanwezigheid in de lucht en op de grond een voorwaarde, naast het leveren van wapens aan de opstandelingen. Voorstanders verzekeren dat Assad nooit vertrekt zonder geweld, dus wat zeuren we. De nieuwe grondwet geeft hem maximaal 14 jaar ‘legale’ macht. Zijn verdrijving levert daarnaast geopolitieke winst op. Het sjiitische regime van Iran dat verdacht wordt van de productie van atoombommen verliest zo een bondgenoot. En de Israël-vijandige Hezbollah in Libanon verzwakt, wat stabiliteit in de regio bevordert. Tot zover de voorstanders.

De tegenstanders hanteren een scala aan argumenten. Hoe ernstig de schending van mensenrechten ook, een militaire interventie zal erger zijn dan de kwaal, zo leert een rekensom. Volgens de VN zijn sinds het begin van de opstand, 15 maart vorig jaar, in Syrië ongeveer 7.500 doden gevallen. Daaronder zo’n 1.800 leden van de Syrische veiligheidskrachten. En als we aannemen dat ongeveer evenveel opstandelingen omkwamen, dan zijn er 4.000 burgers gestorven. Stort je daarvoor een heel land in een oncontroleerbaar conflict? Dat je met een invasie onschuldigen redt, is een idée fixe. De interventie in Irak in maart 2003 om Saddam te verdrijven, resulteerde volgens voorzichtige cijfers in 115.00 burgerslachtoffers.

Daarnaast zijn er juridische obstakels. De permanente leden van de Veiligheidsraad China en Rusland gebruiken hun vetorecht om de interventie juridisch te ondergraven. Zonder hun toestemming in de Veiligheidsraad druist een invasie in tegen het internationaal recht dat inmenging bij binnenlandse aangelegenheden verbiedt. Dat is maar goed ook: anders regeert de wet van de jungle.

Ander probleempje: de eenheid bij de oppositie is ver te zoeken. De Syrische Nationale Raad, actief in het buitenland, pleit vóór militair ingrijpen, veel binnenlandse groepen zijn tegen. Dezelfde tegenspelers bieden geen alternatief na de verdrijving van Assad, dus chaos à la Irak dreigt. Daarbij: waar haal je een interventieleger van minimaal 100.000 manschappen vandaan? Minder is onverantwoordelijk. De Syrische strijdkrachten zijn – met zo’n 250.000 direct inzetbare militairen – tienmaal sterker dan de Libische strijdkrachten die door de NAVO in 2011 pas na een half jaar strijd kon worden verdreven. En oorlogvoeren loopt in de papieren. De kosten voor de multinationale aanwezigheid in Afghanistan, gesteund door ruim veertig landen, bedragen sinds 2001 meer dan 500 miljard euro.

Dat is een startbedrag. Een full scale war in Syrië zal overslaan naar buurlanden, met alle gevolgen voor de stabiliteit van het Midden-Oosten. De olieprijs (nu $107 per vat) zal gigantisch stijgen met desastreuze gevolgen voor de vele kwakkelende economieën. Tel je alle voor- en nadelen op, dan is de eindstand drie argumenten voor en tien tegen militaire inmenging. Aan gezant Kofi Annan de uitdaging om de 23 miljoen inwoners van Syrië en de rest van de wereld voor een catastrofe te behoeden.

Het artikel Moeten we nou ingrijpen in Syrië stond in De Pers plus de altijd leuke reacties. De foto nam ik in Homs.



Labels: Midden-Oosten 

Check Arnold Karskens

De 16 plus Boeken van Arnold

cover 2

2020. Voor verraders zou geen plaats zijn...(ism Cees van Hoore). Het ontluisterende verhaal over de vervolging van WO2-misdadigers in Nederland tussen 1945 en 2020. Bestel

Cover voor

2019. Alle pijn van de wereld. Een roman over oorlogsverslaggeving die de kern én de gevolgen van een goddelijke gekte blootlegt. Bestel

kleine cover zwart

2020/2019/2018/2017. Een opzienbarende verzameling van fouten, halve waarheden en hele misleidingen door de NOS. Gratis te lezen op de weblog.

S11chermafbeelding 2018-06-06 om 21.05.56 kopie

2018. Operatie laat niets in leven. (ism Henk Willem Smits) Het bizarre leven van Guus Kouwenhoven, Nederlands grootste oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Bestel

nepnieuws scan boek kopie

2018: Nepnieuws explosie. Desinformatie in de Nederlandse media (bijdrage). Bestel

Help, er staat een terrorist in de keuken - door Arnold Karskens

2016. Help, er staat een terrorist in mijn keuken - tips en overlevingslessen bij een terreuraanslag thuis, op het werk of op het terras. Bestel 

journalist-te-koop-arnold-karskens
2016: Journalist te koop, over de onafhankelijke journalistiek die zwaar onder druk staat. Hoe corrupt zijn onze media? Bestel.
 
boekzor
2014. Medeverantwoordelijkheid van de vader van Koningin Máxima bij honderden verdwijningen in Argentinië. Bestel.
 
boekcover2
2014. Hét overlevingshandboek voor gevaarlijke gebieden Bestel
 
2012. De jacht op Gestapo-man Klaas Carel Faber. Bestel
 

rebellen-met-een-reden

   
   

2009. Het verhaal van Nederlanders die vochten onder vreemde vlag. 

ak47_160x241

 

 

 

 

 

 
 
 
 
2007."Oorlog is goed voor slechte mensen" en 46 andere vlijmscherpe columns gepubliceerd in het veteranenblad CheckPoint van QV Uitgeverij!
 
geen_cent_spijt
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2006. Het verhaal over de grootste leverancier van grondstof voor gifgas aan Saddam Hoessein. Bestel

onze-man-in-bagdad

 
 

 

 

 

 

 

 

 

2003. Onze man in Bagdad. Dagboekaantekeningen uit een belegerde stad in maart & april 2003.

reizen-langs-de-frontlijn

 

 

 

 

 

 

 

 

2002. Een overlevingshandboek voor journalisten, hulpverleners en avonturiers.

pleisters-op-de-ogen

 

 

 

 

 

 

 

 

2001. Pleisters op de ogen, pleister op de mond. De geschiedenis van de Nederlandse oorlogsverslaggeving van Heiligerlee tot Kosovo.

berichten-van-het-front

 

 

 

 

 

 

 

 

1995. Autobiografische verhalen uit de oorlog.

 

Voor de volledige lijst zie KB.nl of Klik hier voor meer info over deze boeken