Mijn gevecht tegen de Vlaamse Humo bereikt een nieuw hoogtepunt. Eigenaren Sanoma en Woestijnvis dreigen met een proces! Maar ook een positief punt: hoofdredacteur Sam de Graeve vertrekt als hoofdredacteur.
U kent de voorgeschiedenis: Enkele maanden geleden publiceerde Humo een interview met embedcineast Vik Franke waarin hij mij van bedrog beschuldigt. En ik reageerde erop. Bent u het vergeten, kijk dan naar de voorgaande blogs.
Humo moet dokken en Vik Franke liegt & zwijgt.
Eigenlijk wilde ik daarna de zaak laten rusten want ik heb genoeg aan mijn kop. Tot ik tijdens de vakantie door oud-collega Jan Keulen werd gewezen naar de website How the U.S. government uses its media servants to attack real journalism.
Daarin wordt duidelijk gemaakt welke mechanismen worden gebruikt om onafhankelijke journalisten monddood te maken. Toen dacht ik meteen aan mijn zaak. Humo is een blad dat zich door ISAF-Afghanistan laat gebruiken om de waarheid over de oorlog te liquideren. Als ware journalist mag ik daarom niet zwijgen!
Want het artikel met de desinformatie over mij had het geijkte gluiperige effect. Check het internet maar:
'Vrije oorlogsverslaggever heeft grote duim volgens Humo.'En: 'Over hoe één van de meest aanwezige Nederlandse oorlogscorrespondenten de nationale pers voorliegt voorziet van informatie. Verslaggever Arnold Karskens, die men toch enige betrouwbaarheid toedicht, schijnt er niet vies van te zijn om een oorlogssituatie in scene te zetten, en in reportages te doen alsof de kogels hem rond de oren vliegen. Het bewijs, een filmpje, is in bezit van onafhankelijk filmmaker Vik Franke. Deze filmmaker houdt het bezwarend materiaal als joker achter de hand, aldus het Vlaamse weekblad Humo.'
Of: 'Cineast Vik Franke zei in een interview met Humo gepubliceerd op 17 mei 2011 dat Karskens in 2006 tijdens het draaien van een documentaire in Afghanistan op een bedrieglijke manier omging met de feiten waarover hij verslag uitbracht.' Dat Franke loog is onderhand wel duidelijk. En dat Humo de zaak afdekt eveneens. Sterker het blad wil de waarheid als een heuse terrorist vermoorden.Na een verre gevaarlijke reis lag thuis een brief, nee twee brieven, van de 'Company lawyer' Dominique Raskin werkzaam voor Sanoma en Woestijnvis. De twee bedrijven had ik namelijk een reactie met eisen gestuurd. Enfin deze lawyer, 'Dodo' voor vrienden, schreef dat mijn epos aan het verkeerde adres was gericht. Die had naar Humo bv. moeten worden gestuurd. Maar beste Dodo, Sanoma en Woestijnvis zijn daar respectievelijk 51 en 49 procent aandeelhouder van. Zie je eigen website. Dus wees een kerel en neem je verantwoordelijkheid.
Dodo weet dat hij fout zit, want als zijn broodheren er niks mee te maken hadden gehad, kon hij dat in één zin afdoen. Maar hij neemt daar 2,5 vel A-4 de ruimte voor. Daarbij gaat hij in op de inhoud. Dat ik maar een ingezonden brief moet sturen. Maar Dodo, ik wil excuses van Humo, op de blote knieën en de neus in het stof.
De company lawyer gaat verder. En nu komt het: Als ik doorga met de waarheid te openbaren, dreigt hij met 'gepaste maatregelen'. Moet ik nou bang worden, Dappere Dodo, voor een heuse resolutie met 'all possible means'. Stuur je een huurmoordenaar? De Navo? Just name it. Dit is België en niet Irak of Libië, beste jongen.
Humo terroriseert de ware journalistiek is dus mijn conclusie. Want eerst laat het embedslet Vik Franke praten zonder iets te checken en als ik protesteer wil het blad mij het zwijgen opleggen. Mijn eis tot schadevergoeding is inmiddels tot ruim 40.000 euro opgelopen. (beginbedrag 10.000 plus 500 euro voor iedere dag vanaf 1 juli) Het geld komt ten goede aan de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden.
Of ik het bedrag ooit ontvang? Denk van niet. Maar misschien is er een advocaat die op no cure, no pay-basis de zaak wil doordrukken. Hoofdredacteur Sam de Graeve, een man met een tuinslang als ruggengraat -want een enorme matennaaier-, stopt er in ieder geval mee. Die winst is binnen. En verder hoop ik dat de nieuwe zenders van Sanoma en Woestijnvis, te weten VT4 en Vijftv, geen nieuwsprogramma gaan maken. Want ik ben bang dat de reportages uit Afghanistan betaald worden door een of ander Ministerie van Defensie. Dus Dodo, zeg tegen je bazen, laat de journalistiek ajb over aan de specialisten. Zend vooral leuke films uit. Doe je niemand kwaad en mij een plezier.
Labels: defensie journalistiek oorlogsverslaggeving roddel & achterklap
op Twitter: @arnoldkarskens
op Facebook
Steun de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden
Nodig Arnold uit voor Spreekbeurt of Masterclass
2020. Voor verraders zou geen plaats zijn...(ism Cees van Hoore). Het ontluisterende verhaal over de vervolging van WO2-misdadigers in Nederland tussen 1945 en 2020. Bestel
2019. Alle pijn van de wereld. Een roman over oorlogsverslaggeving die de kern én de gevolgen van een goddelijke gekte blootlegt. Bestel
2020/2019/2018/2017. Een opzienbarende verzameling van fouten, halve waarheden en hele misleidingen door de NOS. Gratis te lezen op de weblog.
2018. Operatie laat niets in leven. (ism Henk Willem Smits) Het bizarre leven van Guus Kouwenhoven, Nederlands grootste oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Bestel
2018: Nepnieuws explosie. Desinformatie in de Nederlandse media (bijdrage). Bestel
2016. Help, er staat een terrorist in mijn keuken - tips en overlevingslessen bij een terreuraanslag thuis, op het werk of op het terras. Bestel
2009. Het verhaal van Nederlanders die vochten onder vreemde vlag.
2002. Een overlevingshandboek voor journalisten, hulpverleners en avonturiers.
2001. Pleisters op de ogen, pleister op de mond. De geschiedenis van de Nederlandse oorlogsverslaggeving van Heiligerlee tot Kosovo.
1995. Autobiografische verhalen uit de oorlog.
Voor de volledige lijst zie KB.nl of Klik hier voor meer info over deze boeken