Nederlandse troepen lanceren de zoveelste aanval op talibanposities in Uruzgan. Inmiddels wisselen de offensieven elkaar even snel af als de strategieën.  Een teken dat de strijd niet optimaal verloopt. Hieronder volgt een les voor wie het nog steeds niet wil begrijpen.

De militaire focus ligt deze week op 40 vierkante  kilometer heuvels en boomgaarden ten noorden van de provinciehoofdstad Tarin Kowt. Vanuit deze Dorafshan-regio vuurt de taliban regelmatig raketten af op Kamp Holland.

Hoewel het effect van de laatste actie nog niet meetbaar is, lijkt het erop dat na drie jaar Nederlandse militaire aanwezigheid in Uruzgan de strijd tegen de taliban is vervallen tot een potsierlijke herhaling van zetten. Al in het voorjaar van 2006 vochten Nederlandse commando's  in dezelfde bergen ten noorden van de provincie hoofdstad Tarin Kowt.  Ze namen deel aan Operatie Perth van 10 tot 19 juli 2006 in de Baluchipas omdat de opstandelingen  toen ook al Kamp Holland bedreigden. De aanval  resulteerde weinig effect.  Na een terugtrekking waren in juni 2007 de taliban zover opgerukt naar de  districthoofdstad Chora, hemelsbreed 30 kilometer ten noordoosten van Tarin Kowt, dat ze alleen met zware middelen kon worden verdreven. De religieus geïnspireerde rebellen, bewapend met AK-47 machinepistolen en RPG-granaatwerpers,  bleven terugkomen. In november 2007 deden Nederlandse troepen mee aan offensief Spin Ghar. In april 2008 was  het tijd voor operatie Now Ghar.  In oktober 2008 was het operatie Bor Barakai. In januari 2009 operatie Tura Ghar. De huidige operatie is opnieuw in  en rond de Baluchivallei. Alle operaties in het gebied waren volgens Nederlandse commandanten  succesvol. Iedere keer was er  vooruitgang geboekt, kregen de Nederlandse troepen voet aan de grond  en was de bevolking blij.

Zo vaak als de operaties zich afwisselden, zo vaak is de laatste drie jaar ook van strategie veranderd. De Nederlandse aanpak heette op 1 augustus 2006 Dutch Approach, een strategie die neerkwam op zwaaien naar de bevolking en het vermijden gevechten. Het gevolg was dat taliban snel terrein won. Daarop werd de stapje-voor-stapje Inktvlekstrategie uitgevonden. Invloed uitbreiden rond de militaire bases wat de taliban alle ruimte daarbuiten gaf.  Sinds vorig jaar voeren de Nederlanders de van de strategie van de 3-D's.  De geïntegreerde benadering staat voor Development-  economische ontwikkeling om de bevolking een toekomstperspectief te geven, Diplomatie - om met overleg tussen regering, burgers tot rust en orde te komen. Vooral de laatste D, die van Defensie, loopt zware averij op. Kamp Holland werd vanaf januari zeker zesmaal  bestookt door 107 mm raketten van de taliban die tegenwoordig logistiek in staat is zware munitie binnen een actieradius van acht kilometer te brengen. Het 19^e Nederlandse slachtoffer, Azdin Chadli, viel door zo'n talib-raket. De bejubelde 3-D's is overigens geen Nederlandse uitvinding. Een colloquium georganiseerd voor Canadese en Amerikaanse militairen  in Ontario, Canada in juni 2006 , droeg dezelfde naam. Dat was twee maanden voordat de Nederlandse ISAF-missie in Uruzgan moest beginnen. De 3-D's is overigens een aanpassing van de 'Civil Operations for Revolutionary Development Support' uit de Vietnam-oorlog. Ook daar bleek de strategie niet succesvol.

Het artikel zelf kunt hier lezen. De foto is van belangstellenden ter plaatse.