De meerderheid van de circa 400.000 inwoners van Uruzgan vindt dat de Nederlandse militairen mogen vertrekken. Dat is een schatting gebaseerd op interviews die ik de laatste week hield... De scheidslijn is duidelijk: Wie profijt heeft van de buitenlandse militaire aanwezigheid is voor verlenging. (dat is de minderheid.) Wie geen voordeel ziet of het slachtoffers is van buitenlands geweld is tegen. (dat is de meerderheid.)
De vraag over blijven of weggaan werd aangezwengeld door gouverneur Asadullah Hamdam. Hij zei in een gesprek met de Britse Financial Times dat de bewoners 'erg blij' zijn met de Nederlandse militaire aanwezigheid. 'Als ze weggaan, vertrekken ze op een belangrijk moment. Het werk is half klaar.' Commandant van Task Force Uruzgan Marc van Uhm uitte tegenover De Pers gelijksoortige woorden: 'Ik denk dat ze erg blij zijn met de aanwezigheid van ons.'
Wie op straat mensen aanspreekt hoort vaak negatieve geluiden. De Nederlanders hebben geen veiligheid gebracht tegen banditisme en buitenlandse militairen beschieten onschuldige mensen. Vooral inwoners van veraf gelegen dorpen, meer dan 75 procent van de bevolking woont op het platteland, hebben nog geen voordeel gezien.
Een paar reacties:
Juma Khan, (33 jaar en op de bovenste foto) is messensmid op de markt in Tarin Kowt. Hij verloor zeven jaar geleden een been toen hij op een mijn stapte. Hier op de eerste foto:
Blijven of vertrekken? Als de Nederlanders weggaan is het goed voor ons. Ze zoeken iedereen. Ze bombarderen, het maakt ze niet uit wat, dorpen, kinderen, vrouwen.
Iets geleerd? We hebben geen voordeel gehad. Voor ze kwamen was het veilig. Nu niet meer. Ze doorzoeken huizen. Mensen verdwijnen in de gevangenis omdat ze zogenaamd talib zijn. Dat is niet goed voor ons.
Hoe ziet Uruzgan er over vijf jaar uit? Als dezelfde mensen hier nog zijn zal de toekomst niet beter worden.
Mohammad Qasium ('tussen de 28-30 jaar') Truckchauffeur, nu gevangene voor vijf jaar in de provinciale gevangenis op verdenking van lidmaatschap van de taliban, wat hij in alle toonaarden ontkent. 'Ik heb vijanden in het dorp, mijn neven, en die hebben goede contacten met regeringsmensen. Daarom zit ik hier.'
Blijven of vertrekken? 'Ik ben blij met de Nederlanders. Ze kiezen geen zijde en treden op tegen degene die fout doet. Van deze regering vertrouw ik niemand. Nederlanders zouden zeker de macht niet moeten overdragen aan de Afghanen. Die doen alleen slechte dingen.'
Iets geleerd? 'Niks. Ze hebben ons niks verteld.'
Situatie over 5 jaar? 'Misschien is de taliban dan aan de macht want niemand geeft om de dorpen.
Markant vond ik de reactie van Faristha (33 jaar). Ze is directeur van vrouwenzaken in Uruzgan.
Blijven of weggaan? 'De vrouwen van Uruzgan vinden het niet erg als de Nederlanders weggaan. Ze kregen tot nu toe geen enkele hulp. We hebben voorstellen ingediend voor projecten als het opzetten van naaiateliers een project om kippen en eieren uit te delen en een project om dagen als moederdag, kinderdag en vrouwendag te introduceren. Maar geen project is aangenomen. De Nederlanders wilden het kantoor zien maar ik zei: 'als jullie komen is dat gevaarlijk voor mij. Dan leggen de taliban een bom. Toen zeiden ze: 'kom dan naar ons kamp.' Maar dit is Uruzgan en niet Kabul. Als vrouw kan ik niet een mannenkamp binnenlopen. Ze zouden me moeten vertrouwen. Ik ben gestuurd door de regering. Als ze ons niet willen helpen waarom zijn ze er dan? Speciaal de Nederlanders hielpen niet. De Amerikanen wel. Die gaven naaimachines en voedsel.'
Iets geleerd? 'Ik heb niets geleerd van de Nederlanders. Ik spreek namens alle vrouwen. Ik ben hun leidster. Ik hoop dat de Nederlanders geleerd hebben dat de vrouwen van Uruzgan zwak zijn. En alleen met toestemming van hun man iets mogen ondernemen. En dat ze veel hulp nodig hebben.'
Over 5 jaar? 'Als de Nederlanders blijven zal er voor de vrouwen niets zijn veranderd. Zonder betere zorg voor de vrouwen verandert er niks hier.'
Vraagje van mijn kant: Hoe valt haar harde mening te rijmen met onze pretentie dat we daar zitten voor een beter leven voor de vrouwen?
Zie het hele artikel Blijven of Wegwezen in De Pers, met nog meer fraaie foto's!
Labels: Afghanistan
op Twitter: @arnoldkarskens
op Facebook
Steun de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden
Nodig Arnold uit voor Spreekbeurt of Masterclass
2020. Voor verraders zou geen plaats zijn...(ism Cees van Hoore). Het ontluisterende verhaal over de vervolging van WO2-misdadigers in Nederland tussen 1945 en 2020. Bestel
2019. Alle pijn van de wereld. Een roman over oorlogsverslaggeving die de kern én de gevolgen van een goddelijke gekte blootlegt. Bestel
2020/2019/2018/2017. Een opzienbarende verzameling van fouten, halve waarheden en hele misleidingen door de NOS. Gratis te lezen op de weblog.
2018. Operatie laat niets in leven. (ism Henk Willem Smits) Het bizarre leven van Guus Kouwenhoven, Nederlands grootste oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Bestel
2018: Nepnieuws explosie. Desinformatie in de Nederlandse media (bijdrage). Bestel
2016. Help, er staat een terrorist in mijn keuken - tips en overlevingslessen bij een terreuraanslag thuis, op het werk of op het terras. Bestel
2009. Het verhaal van Nederlanders die vochten onder vreemde vlag.
2002. Een overlevingshandboek voor journalisten, hulpverleners en avonturiers.
2001. Pleisters op de ogen, pleister op de mond. De geschiedenis van de Nederlandse oorlogsverslaggeving van Heiligerlee tot Kosovo.
1995. Autobiografische verhalen uit de oorlog.
Voor de volledige lijst zie KB.nl of Klik hier voor meer info over deze boeken