Over Jeroen en Conny

Weblog

Over Jeroen en Conny

zondag 18 maart 2007

Deze ochtend stuitte ik op een stukje op de NOS website, dossier: missie Afghanistan, achtergronden >embedded in Afghanistan. Het is een artikel van journalist Jeroen de Jager (aardige collega: zegt me goedendag en geeft me een hand). Maar bij zijn visie schud ik mijn hoofd. Want, wat schrijft hij bij acht vragen en antwoorden over embedded journalistiek? ‘Er is tot nu toe één journalist geweest die naar eigen zeggen 'unembedded' in Uruzgan heeft gereisd. Voor zijn eigen bescherming had hij een privé-legertje van zo’n 200 man Afghanen samengesteld. In Uruzgan zelf stond hij onder bescherming van gouverneur Munib. Zijn bewegingsvrijheid was ook in deze situatie heel beperkt.‘ Ik neem aan dat Jeroen het over mij heeft.
Maar beste Jeroen, waarom roep je zoiets? Check het even! Bij de NOS hebben ze echt wel mijn telefoonnummer.
Voor de duidelijkheid Jeroen: Ik heb bij één reis in het gastenverblijf van Munib geslapen. Waarom? Omdat er geen reguliere hotels in de hele provincie zijn. (de laatste reis sliep ik weer ergens anders) Vanuit daar werkte ik. Munib heeft me toen geen strobreed in de weg gelegd. Sterker. Hij was er tijdens mijn verblijf vaak niet. Ik stond dan ook niet onder zijn bescherming. Daarbij, ik kon praten met slachtoffers van de bombardementen (die mag jij niet spreken) en tegenstanders van de buitenlandse aanwezigheid (mag jij ook niet mee babbelen). Ik kon de slechte veiligheidsituatie constateren (talloze burgers wezen mij daarop) en vaststellen dat de (weder)opbouw vooral mondeling wordt beleden (de winkeliers die hun eigen PRT-project moesten betalen bv, die worden echt niet aan jou voorgesteld). Ontheemden door het oorlogsgeweld in Uruzgan, zoals op de foto, daar stopt het gepantserd voertuig (waarmee jij wordt rondgereden) niet voor.
De tweehonderd bewakers waren voor de trip van Kandahar naar Tarin Kowt omdat die weg ondanks de ISAF-aanwezigheid erg gevaarlijk is. Met minder willen ze niet reizen. Ik had de 200 niet om me heen lopen in Uruzgan.
Ik schrijf dit omdat een paar weken geleden in het media-programma ‘De Leugen regeert’ RTL-collega Conny Mus ook al een opmerking in die trant maakte. ( ‘Ach die Karskens…’*) Conny heeft ook mijn gegevens, maar ging wellicht net als Jeroen af op de woorden van de Defensie-voorlichting die een hekel heeft aan persmuskieten die bedrog doorzien.
Kijk, jongens, ik wil best aannemen dat jullie unembedded werken in Uruzgan te gevaarlijk vinden. Dat mag. Maar laat je niet voor het karretje spannen van Defensie. Projecteer je eigen angst niet op mij door te stellen dat degene die niet aan het handje van Defensie meeloopt, óók niet vrijuit kan werken. Embedded journalisten, worden gecensureerd en mogen niet vrij nieuws vergaren. Als unembed is er niemand die mijn berichten screent en ik kan interviewen zonder de hete adem van een voorlichter in mijn nek.
Het is allemaal een kwestie van beroepseer.

* Mijn protest dat dergelijke stemmingmakerij enige nuance behoeft, werd door het programma niet ontvankelijk verklaard. Ook de redactie van de De Leugen Regeert is zich niet bewust van de tendens binnen de Nederlandse journalistiek om zich rond de Uruzgan-verslaggeving steeds meer ‘horig’ op te stellen. En die niet doorheeft dat er een bewuste lastercampagne bestaat tegen onafhankelijke journalistiek uit die provincie en de mogelijke consequentie niet wil inzien.

Check Arnold Karskens

op Twitter: @arnoldkarskens
op Facebook

Steun de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden
Nodig Arnold uit voor Spreekbeurt of Masterclass

De 16 plus Boeken van Arnold

2020. Voor verraders zou geen plaats zijn...(ism Cees van Hoore). Het ontluisterende verhaal over de vervolging van WO2-misdadigers in Nederland tussen 1945 en 2020. Bestel

2019. Alle pijn van de wereld. Een roman over oorlogsverslaggeving die de kern én de gevolgen van een goddelijke gekte blootlegt. Bestel

2020/2019/2018/2017. Een opzienbarende verzameling van fouten, halve waarheden en hele misleidingen door de NOS. Gratis te lezen op de weblog.

2018. Operatie laat niets in leven. (ism Henk Willem Smits) Het bizarre leven van Guus Kouwenhoven, Nederlands grootste oorlogsmisdadiger van de laatste decennia. Bestel

2018: Nepnieuws explosie. Desinformatie in de Nederlandse media (bijdrage). Bestel

2016. Help, er staat een terrorist in mijn keuken - tips en overlevingslessen bij een terreuraanslag thuis, op het werk of op het terras. Bestel

2016: Journalist te koop, over de onafhankelijke journalistiek die zwaar onder druk staat. Hoe corrupt zijn onze media? Bestel.

2014. Medeverantwoordelijkheid van de vader van Koningin Máxima bij honderden verdwijningen in Argentinië. Bestel.

2014. Hét overlevingshandboek voor gevaarlijke gebieden Bestel

2012. De jacht op Gestapo-man Klaas Carel Faber. Bestel

2009. Het verhaal van Nederlanders die vochten onder vreemde vlag.

2007."Oorlog is goed voor slechte mensen" en 46 andere vlijmscherpe columns gepubliceerd in het veteranenblad CheckPoint van QV Uitgeverij!

2006. Het verhaal over de grootste leverancier van grondstof voor gifgas aan Saddam Hoessein. Bestel

2003. Onze man in Bagdad. Dagboekaantekeningen uit een belegerde stad in maart & april 2003.

2002. Een overlevingshandboek voor journalisten, hulpverleners en avonturiers.

2001. Pleisters op de ogen, pleister op de mond. De geschiedenis van de Nederlandse oorlogsverslaggeving van Heiligerlee tot Kosovo.

1995. Autobiografische verhalen uit de oorlog.

Voor de volledige lijst zie KB.nl of Klik hier voor meer info over deze boeken