Zoals u weet –of niet- heeft het de regeringspartijen CDA/PvdA/CU samen met de VVD niet behaagd mij voor de 'Hoorzitting Uruzgan' op vrijdag 7 december uit te nodigen. De oppositiepartijen SP en Groen Links besloten daarop mij te vragen voor de ‘Aanvullende Hoorzitting Uruzgan’ een dag eerder op donderdag 6 december. Daarvoor heb ik een - zeer voorlopige- excessennota gemaakt. Het verduidelijkt waarom de Nederlandse militairen niet echt populair zijn in dit deel van Afghanistan. Na lezing begrijpt u ook meteen waarom ik niet welkom ben op vrijdag.
-Tussen 9 en 19 juli 2006 vielen bij een zuiveringsoperatie in de Baluchi-vallei, district Chora, zeker 31 burgerdoden volgens ooggetuigen geïnterviewd door de Verenigde Naties. Nederlandse militairen fungeerden als flankbeveiliging en doodden volgens Haagse defensiebronnen ‘vermoedelijk achttien’ mensen. Of het hier Talibanstrijders of burgers betrof, werd niet duidelijk door de zogenaamde ‘battle damage assessment’, het van veraf registreren van doden op een slagveld.
-Eind 2006 vonden de meeste gevechten plaats in de buurprovincie Kandahar, onder andere in september bij ‘Operatie Medussa’, en in december bij ‘Operatie Baaz Tsuka’. In maart 2007 deden Nederlanders in de provincie Halmand mee met ‘Operatie Achilles’. Bij deze operaties nam vooral de Nederlandse luchtmacht deel en bij al deze acties vielen volgens Afghaanse mensenrechtencommissies en lokale artsen tientallen zo niet honderden burgerslachtoffers.
-In juni 2007 stierven in het oostelijke district Khas Uruzgan 23 burgerdoden bij acties door buitenlandse militairen. De bron is de directeur Almer Khan van het ziekenhuis in Tarin Kowt. Nadere gegevens ontbreken.
-In de nacht van 16 op 17 juni 2007 stierven tussen de zeventig en tachtig burgers toen 155 mm granaten afgeschoten vanaf Kamp Holland hun dorp Qala-e-Ragh, district Chora, troffen. (zie foto’s) De beschieting werd uitgevoerd zonder waarschuwing vooraf en zonder observatie in het veld. Dat is een schending van het oorlogsrecht, stelt regionaal Isaf-commandant generaal Dan McNeill. Verder ontbrak een militaire noodzaak omdat de Nederlandse troepen zich op zo’n acht kilometer afstand bevonden, in de districtshoofdstad van Chora.
-Op 5 augustus 2007 werd een brommerbestuurder doodgeschoten in Deh Rawod door Nederlandse militairen toen hij niet reageerde op stoptekens. In juli werd in Tarin Kowt een autobestuurder om dezelfde reden gedood.
-In september kwamen het district Deh Rawod zeker honderd burgers om, is de schatting van vice-districtshoofd Hadji Mohad Naeem. Hij noemt de namen van twee dorpen, Lablan en Landyana, waar tien mensen op het leven kwamen door beschietingen uit Nederlandse gevechtshelikopters. Een Nederlands militair onderzoeksteam heeft vastgesteld dat op 25 september in Deh Rawod 65 mensen omkwamen door een bombardement aangevraagd door Nederlandse militairen.
Totaal schat ik het aantal burgerdoden waar Nederlandse troepen medeverantwoordelijk voor zijn op minimaal 300. De Taliban was in dezelfde periode in Uruzgan verantwoordelijk voor zelfmoordaanslagen en executies waarbij, naar mijn berekening, tussen de 50 tot 60 burgers omkwamen. Het bizarre feit doet zich dus voor dat de Nederlandse strijdkrachten minimaal vijf tot zes maal meer burgers doodt dan de opstandelingen van de Taliban. U begrijpt de boodschap: Het is onderhand geen vredes-, vecht- of opbouwmissie. Het is een moordmissie.
